Mario + Rabbids was een game die niemand zag aankomen. Zeker niet toen Miyamoto met een gun op stage kwam te staan. Maar uit de samenwerking met Ubisoft en Nintendo kwam wel iets chaotisch, bizar, raar, maar ook vooral leuk. Niemand had verwacht dat Mario + Rabbids: Kingdom Battle zo goed ging scoren. Scoort de sequel even goed of was het net een stap in de verkeerde richting?
Story
Na de evenementen van de eerste game leven de Rabbids en Nintendo-personages in vreugde samen. Maar alles veranderde toen de Darkmess aanviel. De Sparks worden aangevallen en verzameld door een reusachtig en krachtig nieuw wezen, Cursa, en haar team van Spark Hunters. De Spark Hunters worden naar verschillende planeten gestuurd om daar alle Sparks te verzamelen.
Mario, Rabbid Mario, Luigi, Rabbid Luigi, Peach en Rabbid Peach maken zich klaar voor vertrek om een ruimteavontuur te beleven. Samen met Beep-O als gids gaan ze van planeet naar planeet om Cursa’s volgelingen een kopje kleiner te maken.

Meer personages = meer variëteit
Als je het verhaal even doorgenomen hebt en de trailers hebt bekeken zie je al snel dat je toegang hebt tot maar liefst zes van de originele personages. Rabbid Yoshi & Yoshi zelf blijven voorlopig even afwezig. Het gros van de game breng je door met een team van twee of drie personages. Hier heb je dus een grote mogelijkheid om personages regelmatig eens aan te passen.
Elk personage voelt ook helemaal anders aan. Dat deden ze in de eerste game ook al, maar nu nog veel meer. Ook heeft elk personage een ultimate move die een animatie heeft. Deze kan je skippen, maar komaan, waarom zou je?
De Sparks
De Rabbid Luma’s – of kortweg, Sparks – zijn een volledig nieuwe toevoeging aan de game. Toen ik de eerste gameplaybeelden zag in een video wist ik onmiddellijk dat de Sparks zouden zorgen voor een veel grotere focus op tactiek. En ik had gelijk! Sparks verzamel je door het verhaal verder te spelen maar ook door side quests te completen. Sparks geven abilities zoals onzichtbaarheid of stuurt vijanden in een bepaalde radius de andere kant op, maar ze kunnen ook elementen aan je aanvallen geven, zoals vuur, splash of wind.
De Sparks zorgen voor een veel grotere focus op tactiek.
Sparks kunnen “gevoed” worden om sterker te worden. Al snel kan je je Sparks van niveau één naar niveau twee brengen, maar om ze sterker te maken moet je team een bepaald niveau bereiken.
Sparks “voeder” je door ze Starbits te geven. Deze Starbits zijn een referentie naar de Mario Galaxy franchise. Dit is ook de franchise waar de Luma’s en Rosalina hun debuut maken.
Sparks voederen!
Freedom!
Na het even herspelen van de eerste game besef ik pas hoeveel er écht veranderd is aan deze sequel. Eén van deze aanpassingen is het vrij rondlopen van je personage. Dit geeft zoveel meer vrijheid aan de gevechten. Je kan je personages juist plaatsen, ze op elkaar laten springen, en opnieuw verplaatsen naar waar je ze kwijt wilt.
De vrijheid komt niet alleen in de spotlight tijdens de gevechten, maar ook tijdens het verkennen van de planeten. In plaats van generieke levels is er nu een soort van mini open-wereld; je bent vrij om de hele planeet te verkennen. Natuurlijk word je verhinderd door abilities die je later pas vrijspeelt of de darkmess die je in de weg zit, waardoor je eerst een stukje van de campaign moet spelen.
Door deze vrijheid op de planeten heb je veel meer keuze wat je eigenlijk wilt doen. Er zijn ook tal van side quests die je planeet-munten laat verdienen, wat je kan vergelijken met de munten in Mario Odyssey. Met deze munten koop je skins, een sleutel om je naar een geheime sectie op een planeet te brengen of backstories. De keuze aan wat je je munten moet spenderen is snel gemaakt natuurlijk (Skins!). Daarnaast zijn op elke planeet ook wat side quests te vinden die je nieuwe Sparks geven.
Vrijheid wordt erg op prijs gesteld en daar zorgen de ontwikkelaars ook voor. In het menu om de moeilijkheidsgraag aan te passen heb je tal van verschillende opties. Zo kan je ervoor zorgen dat je geen schade krijgt van vijanden om puur te focusen op het verhaal of zorgen dat er geen auto-heal op het einde van een gevecht is.

Gevechten
Door wat freeroam in de game te stoppen kunnen we gevechten onderscheiden in drie categorieën: gevechten met gewone vijanden, darkmess puddles en boss battles. Twee van de drie kennen we al. Gewone vijanden zijn terug te vinden tijdens het freeroamen. Deze lopen gewoon gezellig rond zoals Bob-ombs op het strand. Deze kan je tackelen, of tackelen jou, om een gevecht te starten. Er is geen voordeel als je de vijanden tackelt, of geen nadeel als zij jou tackelen.
De tweede groep zorgen voor planeet-munten of om verder te gaan in het verhaal. Meestal vragen deze wat meer tijd en hebben ook ze ook iets moeilijkere objectives. Tot slot zijn er de bossfights en deze zijn telkens uniek. Na de bossfight ben je klaar om naar een nieuwe planeet te gaan, of op de huidige te blijven en verder zijmissies te doen.

Vijanden hebben meestal een zwakte en/of een weerstand voor een bepaald element. Voor een gevecht heb je de optie om je team aan te passen. Loopt een gevecht minder goed, dan kan je gemakkelijk herstarten en je team aanpassen. Zo kan je iets vinden dat wel werkt. De vijanden verschillen ook vaker in vergelijking met Kingdom Battle. Ook zijn er vijanden die je kan oprapen wanneer je ze tackelt, bv de Bob-ombs. Deze vijanden kan je gebruiken om naar andere vijanden te werpen en zo ze een koekje van eigen deeg te geven.
Wanneer je je personages Sparks laat activeren, hun ultimate ability laat doen, of gewoon laat schieten (of slaan) gebruik je een punt. Je hebt twee actiepunten waarmee je zaken kan doen. Zo kan je bijvoorbeeld twee Sparks activeren en bewegen, maar daar stopt het.
Personages
Je team wordt sterker, stijgt en levelt en krijgt daarvoor ook skill points. Deze punten kan je investeren om het team sterker te maken. Op deze manier kan je ook combo’s vrijspelen en meer schade toebrengen.
Personages kunnen op verschillende manieren hun skill points gebruiken. Daarbij kan je deze ook op elk moment terug innen en op een andere manier gebruiken. Mijn Mario is nu erg gefocust op team-jumps, waarbij ik zorg dat Luigi meer dashes heeft.
De personages hebben ditmaal maar één wapen. In Kingdom Battle kon je hun wapens vervangen door sterkere versies. Deze hadden ook meestal een bepaald element. Ditmaal zorgen de Sparks voor de elementen. Het enige wat je aan je wapens kan veranderen zijn hun skins.
De personages kregen nu ook nog eens een aantal voice lines. Zo hoor je ze in gevechten commentaar geven op hun goede prestaties. Of wanneer je begint te rennen zegt Luigi “Zoom zoom”. By far, de beste in de reeks. Beep-O is ook volledig met stem ondersteund, waar het in Kingdom Battle bij een bzzzt bleef.
Beep-O kreeg hier wel een luxe pakketje aangezien de andere personages enkel hun eerste lijn in voice lines krijgen. De Wardens, Rabbids die de planeten beschermen, zijn hier een voorbeeld van. Wat wel een vreemde keuze lijkt.
De Rabbid Mix
Deze quirky mix van Ubisoft & Nintendo zorgde voor veel charme in de vorige game. In Mario + Rabbids Sparks of Hope miste ik de connectie wat tussen de Rabbids en de personages van het Mario-universum. Buiten Rabbid Rosalina en de Sparks had ik het gevoel dat er bitter weinig hints in verwerkt zaten naar mixen van het universum. In Mario + Rabbids: Kingdom Battle kregen we Rabbid Kong, de Pirabid Plant, Rabbids die zich als Toads voordeden en nog veel meer.
Na een 7-tal uur te spelen begon hun charme echter weer mijn hart stilaan te verover, over, over, over, ghum. Veroveren. Eenmaal ik Rabbid Rosalina zag als een volledig nieuw Rabbid personage was ik helemaal verkocht. Haar charme bracht me weer helemaal in de ban van de quirky Rabbids.

Conclusie
Mario + Rabbids Sparks of Hope brengt een volledig nieuwe vonk in deze bizarre franchise. Na het even herspelen van de voorganger is het alleen maar duidelijker geworden hoeveel beter de sequel is. Van kleine quality of life upgrades tot grote elementen die de game veel uitgebreider maken.
De variatie aan Sparks brengt het tactisch level heel wat hoger en leuker. De moeilijkheidsgraad is zeker haalbaar als je niet underleveld bent en goed gebruikmaakt van de Sparks. Daarnaast is er heel wat vrijheid in de mini-openwereld planeten en om je personages te bouwen hoe jij het wilt.
In vergelijking met de vorige game doet deze alles veel beter. Het voelt alsof de ontwikkelaars nu meer houvast hadden na het succes van de vorige game. De vorige game hoef je zeker niet gespeeld te hebben om van deze te genieten!
Deze game is zeker een aanrader voor Tactische RPG fans, Mario fans en fans die de eerste game hebben gespeeld. Dat is een grote doelgroep. Mocht je niet zeker weten of een TRPG iets voor jou is, bekijk wat video’s of waag je kans met de voorgaande game. Kingdom Battle staat namelijk vaak te koop voor 15 euro, en soms zelf minder.
Hoe we het product in bezit kregen | We kregen een code voor de game van de uitgever. |
Betrokkenheid | De review werd gepubliceerd zonder goedkeuring van het PR-bureau, de ontwikkelaar of de uitgever. Geen enkele andere partij heeft invloed gehad op de inhoud van dit stuk. |
Affiliate | Dit artikel kan affiliate links bevatten. Gamerverse ontvangt een commissie wanneer er een product wordt gekocht via de link. |
Compensatie van fabrikant | We werden niet vergoed voor deze review. |
Samenvatting
PRO
- Veel vrijheid
- Variëteit aan vijanden en gevechten
- Sparks
CON
- Geen wapenkeuze bij personages
- Staat weinig in verband met de vorige game