Review Ratchet & Clank: Rift Apart – Topper in alle dimensies

Sinds hun debuut op de PS2 in 2002 zijn Ratchet en zijn robotbuddy Clank vaste waarden in het PlayStation-landschap geworden. Een nieuw avontuur van het duo mocht dus niet ontbreken op de vijfde PlayStation-spelcomputer. Dat komt er in de vorm van Ratchet & Clank: Rift Apart.

Ratchet & Clank: Rift Apart verschijnt al redelijk aan het begin van deze nieuwe consolegeneratie, maar blaast ons toch makkelijk van onze sokken. Dankzij de nieuwe technologie in de PS5 wordt de vertrouwde Ratchet & Clank-gameplay immers naar nieuwe hoogten geschopt.

Het verhaal pikt chronologisch in op het Into The Nexus-avontuur uit 2013. In die game haalden onze onafscheidelijke helden de Dimensionator terug, een apparaat waarmee ze tussen dimensies kunnen reizen. Clank heeft dit apparaat gerepareerd zodat Ratchet eindelijk de dimensie kan bezoeken waar de andere Lombax-soorten zich bevinden, want in deze realiteit is hij de enige van zijn ras. Tot hun eeuwige nemesis Dr. Nefarious het mooie moment komt verstoren. Hij steelt het apparaat om een dimensie te vinden waar hij altijd de winnaar zal zijn.

In de confrontatie die daarop volgt, loopt het goed fout. Verschillende werkelijkheden klappen in elkaar en ook onze helden komen zo elk in verschillende dimensies terecht. Clank ontmoet er de vrouwtjeslombax Rivet. Dit nieuwe personage speelt een belangrijke rol in dit interdimensionele verhaal en is voor een groot deel van het avontuur ook speelbaar. In Rift Apart reis je dus doorheen verschillende planeten en dimensies om het snode plannetje van Dr. Nefarious te dwarsbomen en te voorkomen dat het hele universum implodeert. Iets waarvan ontwikkelaar Insomniac Games gretig gebruikmaakt om alternatieve tegenhangers van zowel bekende locaties als personages uit het verleden te introduceren.

Weinig verrassend, maar voortreffelijk uitgevoerd

De gameplay is nog steeds een weinig verrassende, maar zoals altijd voortreffelijk uitgevoerde combinatie van niet al te moeilijke platformsegmenten en third person schietgevechten, die de speler een waanzinnig arsenaal wapens in handen geeft. Naast de minst exotische wapens in het aanbod zoals varianten op een pistool of een shotgun, krijg je ook weer gekker tuig in handen. Zo krijg je onder andere de ‘blikseminslag’, waarmee je de vijanden onder stroom zet. Of de ‘flitsmessen’, die messen afvuurt die van de vijand en omgeving blijven afkaatsen en zo schade berokkenen. Onze favoriet is echter de ‘fnuiksproeier’. Met dit wapen gooi je een plantensproeier en elke vijand die ermee in aanraking komt, verandert kortstondig in een struik, waardoor ze een paar seconden onbeweeglijk zijn en je ze de volle lading kan geven met een ander wapen. Volledig van de pot gerukt natuurlijk, maar oh zo leuk.

Die prettig gestoorde wapens zijn ook nog eens volledig afgestemd op de DualSense-controller. Wanneer je bij het basic ‘knallerpistool’ de adaptieve triggers maar voor de helft induwt, schiet je bijvoorbeeld een enkel maar precies schot af. Duw je de trigger helemaal in, dan vuurt het pistool sneller meerdere kogels af, maar boet je dus aan nauwkeurigheid in. Ook de shotgun in het arsenaal kan bijvoorbeeld één of meerdere patronen afvuren afhankelijk van hoe hard je de trekker overhaalt. Naarmate je de triggers induwt, voel je ook effectief de spanning toenemen. En zo hebben meerdere wapens hun alternatieve functie aan de triggers gekoppeld. Het is een plezier om het wapenarsenaal uit te breiden en alle onzinnige wapens te ontdekken. Het spel stuurt gelukkig een grote verscheidenheid aan vijanden en (mini)bazen op je af, waarbij je alles uit de kast moet halen om ze te verslaan, zodat experimenteren wordt aangemoedigd.

Wapens die je vaak gebruikt, zullen ook nu weer in level stijgen en zo automatisch upgraden naar betere versies. Bovendien loont het ook de moeite om in de omgevingen te zoeken naar ‘Raritanium’. Deze kristallen worden gebruikt om bij de wapenverkoopster uit te geven om individuele upgrades voor elk wapen te ontgrendelen (denk dan aan het verbeteren van de vuursnelheid of extra schade). Als je genoeg van deze upgrades ontgrendelt, activeer je ook weer gloednieuwe wapeneigenschappen. 

Spectaculaire dimensiesprongen

Het knotsgekke en over de top knalfestijn dat Ratchet & Clank altijd al geweest is, wordt in deze PS5-exclusive opgeleukt met spectaculaire dimensiesprongen die toch een van de pijlers van de gameplay vormen. En het is daarmee dat de ontwikkelaar de power van de nieuwe hardware extra onderstreept. Duik in zo’n paars portaal en het ene omvangrijke level wordt haast direct ingeruild voor een ander dat even groot en gedetailleerd is. Het indrukwekkende trucje wordt vaak gebruikt in imponerende set pieces die je in kort tempo door verschillende werelden jaagt. Het is echt waan-zin-nig! Er zijn ook geelgekleurde portalen die in de omgeving opduiken waar je jezelf met de Rift Tether naartoe kunt trekken om in een oogwenk op een andere plaats te zijn. Erg handig bij gevechten om even aan de chaos te ontsnappen of om de vijanden te flankeren. 

Naadloos en zonder laadtijden tussen verschillende werelden hoppen geeft het spektakel al een stevige injectie, maar het helpt ook dat Ratchet & Clank: Rift Apart op visueel vlak laat zien waartoe de gigantische PS5 allemaal in staat is. Wanneer het geweldig uitziende introfilmpje onmerkbaar overgaat in de eerste in-game beelden, valt onze kaak bijna tot op de grond van verbazing en die is daar eigenlijk blijven liggen tot aan de aftiteling. We zitten nog maar in het prille begin van de PS5-cyclus, maar voor nu moet dit een van de mooiste games zijn die we ooit gespeeld hebben. De kleurrijke omgevingen worden propvol detail gestouwd en zien er telkens verbluffend gedetailleerd uit. Van de belichting en reflecties die opgewaardeerd worden met ray-tracing, over de waanzinnige hoeveelheid effecten die het scherm overspoelen, tot de absurd gedetailleerde personages: de visuele lekkernij in deze titel is echt van een compleet ander niveau. Er is keuze tussen 4K aan 30fps mét ray-tracing effecten (de enige manier waarop wij deze game konden spelen voor de release) én via een patch bij de release krijg je daar nog twee performance modi bij die de resolutie opofferen voor een framerate van 60fps, zowel met als zonder ray-tracing. 

Weinig uitdagende puzzelintermezzo's

Ratchet & Clank: Rift Apart speelt – ook in 30fps – heerlijk weg. Het is een prachtig gemaakte 3D-actieplatformer die weinig gebreken heeft en aan een hels tempo voorbijraast. De minigame-afleidingen om het tempo wat te onderbreken en de boel fris te houden, zoals de weinig uitdagende puzzelintermezzo’s met Clank, maar vooral de stukjes waarin je met de robotspin Glitch virussen moet kapot knallen in een computersysteem, vonden we wat minder interessant. Al zijn ze gelukkig altijd kort genoeg om nooit storend te worden. Na een dikke tien uur bereikten we voor het eerst de aftiteling met een 64% completionscore. Dat wij, recensenten die vaak meteen door moeten naar een volgende game, daarna meteen opnieuw begonnen in de challenge modus zegt eigenlijk alles.

Verdict

Ratchet & Clank zijn terug van weggeweest en hoe. Ratchet & Clank: Rift Apart is zeker geen revolutionaire game, daarvoor is het te sterk geënt op de – weliswaar voortreffelijke – voorafgaande avonturen, maar Insomniac Games haalt toch alles uit de kast om het als een echte next-gen titel te laten aanvoelen. Komt natuurlijk door de instant laadtijden waarbij je PS5 een volledig nieuwe omgeving in een splitseconde inlaadt, de DualSense en de Pixarkwaliteit van de presentatie. Een plezier om te spelen en dankzij deze troeven ook onmisbaar voor iedereen die al het geluk heeft gehad om een PlayStation 5 te scoren.

Review disclosure