De kleinste indicatie rond een mogelijke opvolger in de GTA-reeks doet bijna elke gamer zijn hart sneller slaan. Ikzelf ben enorme fan van de game en sla maar zelden een artikel over als het over deze reeks gaat. Je zou dus denken dat ik zonder enige twijfel de GTA The Trilogy – The Defenitive Edition aangeschaft heb. Hieronder vertel ik waarom dat nog niet het geval is.
Ingezonden door Casper Pepermans
Bij de release van GTA 3 was ik 12 jaar oud, betaalden we games nog in Belgische Frank en zorgde het spel dankzij 9/11 meteen voor ophef. De reden daarvoor was eenvoudig: Je had een stad Liberty City, die duidelijk gebaseerd was op de stad New York City. Die link en de mogelijkheid om de stad onveilig te maken met explosieven gaf voer voor controverse. Al was ik, en menig elke andere gamer, daar absoluut niet mee bezig. Wij hadden de voorgaande GTA games al in ons bezit gehad en wisten waaraan we ons konden verwachten. Dit spel was echter compleet anders.
Dit spel gaf je voor de eerste keer echt de complete vrijheid om te doen en te laten wat er in je hoofd opkwam. Stal je een Banshee en scheurde je door de straten van Liberty city? Geen enkel probleem. Ging je voorkeur naar het neerknuppelen van voetgangers om vervolgens hun geld te stelen? Geen enkel probleem. Of volgde je braaf de storyline? Dan kon dit ook. Voor de huidige generatie gamers is dit niet meer dan normaal. Toen, in 2001, was dit wereldschokkend en een vrijgeleide naar totale anarchie. Tenzij je in het water wist te sukkelen en tot het besef kwam dat je niet kon zwemmen.
Nadien evolueerde het spel zienderogen, want slechts een jaar later konden we onszelf blind staren op het wonderlijke Vice City. De foute muziek en de afschuwelijke kledij uit de jaren 70 waren echt een voltreffer. Ik denk dat ik in deze editie quasi nooit in een wagen heb gezeten. Het is namelijk zo dat in deze GTA het voor de eerste keer mogelijk was om op een motor te zitten. Je kon, mits enig geluk, van de ene kant tot de andere kant van het eiland racen op de moto. Of over de daken heen springen in de hoop dat je je voertuig degelijk op de grond kreeg. Het was ook de eerste editie waar je hideouts en winkels kon aankopen om je imperium te vergroten. Na GTA 3 kreeg je al snel de kans om veel meer te kunnen doen in een gelijkaardige wereld. Tot op de dag van vandaag kan ik mezelf in Vice City wanen en er nostalgisch aan terugdenken.
In 2004 gooide Rockstar nog eens al de troeven op tafel. Het was groter dan ooit, er was meer dan ooit en het aanbod aan details was ongezien. Doorheen heel San Andreas had je 212 voertuigen tot je beschikking. De revelatie van Vice City, de moto, had een nieuwe waanzinnige opvolger: de fiets. Het klinkt absurd, maar het maakte mij alvast kinderlijk enthousiast. Want dit was dé manier, volgens mij, om Carl “CJ” Johnson in shape te houden. Want in deze editie van GTA voegde rockstar RPG-eigenschappen toe. Je moest sporten om fit te blijven, of jezelf vol proppen met burgers om te verdikken. Je moest je eigenschappen verbeteren om te groeien in het spel. Deze game gaf je ook de mogelijkheid om een inbraak te plegen. Een feature die ik al in elke editie van het spel gemist heb. Wat er me ook aan doet denken dat je hoofdpersonage ook een love intrest heeft. Die je, dankzij de RPG gameplay in het spel, ook tevreden moest houden.
Als je dit alles gelezen hebt kan ik me best inbeelden dat je denkt: “Maar niets van dit alles is nu toch vernieuwend?” Dan moet ik je gelijk geven. Vandaag kunnen we dit alles en nog meer, veel meer. Dus waarom brengt Rockstar dit spel uit? Omdat de twaalfjarige jongens niet langer hun zuurverdiende spaargeld bij elkaar moeten schrapen maar deze game nu probleemloos kunnen kopen. Om hun gevoel van nostalgie en liefde voor het spel te beantwoorden. Al zou ik je het zelf wel aanraden om deze remaster te kopen. Je zal in een wereld stappen die de basis heeft gelegd voor enorm veel games. Waarom heb ik het spel zelf nog niet besteld? Omdat al dit bovenstaande mij zo een warm gevoel geeft en ik niet teleurgesteld wil worden. Ik hou best van die vierkante 3D Banshee en zijn bestuurder….
