Voice of Cards: The Isle of Dragon Roars

Een D&D-esque avontuur in een game die volledig bestaat uit kaarten. Iets vernieuwends, wat tegenwoordig niet meer zo vanzelfsprekend is. Alim ontwikkelde deze game onder de vlag van Square Enix. De game landde samen met Marvel's Guardians of the Galaxy op consoles. Kan de game zich ondanks zijn drukke releaseperiode toch in de kijker werpen?

Avonturiers in witte kleding

In het begin van de game speel je als een groep van drie avonturiers die witte kleding dragen. De game legt je even uit hoe alles werkt. Je merkt nogal snel dat je met gemak de monsters verlaat en je eigenlijk speelt met een groep die al heel wat ervaring heeft. Na hun avontuur in de dungeon keren ze terug naar het paleis.

In het paleis wordt er opgeroepen om een draak te vinden en te verslaan. Een heleboel avonturiers gaan in op deze opdracht en zoeken een groep. De controle slaat over op je personage: een man die samen met een monster, Mar, uit is op de beloning door de draak te verslaan. Je zoekt naar een partner die je kan vergezellen op je pad, maar door je attitude en het feit dat je samen op pad gaat met een monster blijven de andere personages liever uit je buurt.

Toevallig kom je toch iemand tegen en begin je zo aan je avontuur om een echte dragonslayer te worden.

Niet alles is wat het lijkt

In de game komen nogal vaak kleine plottwists voor. Zo begint de game met drie overpowered helden terwijl je uiteindelijk speelt met een beginnende avonturier. Later in de game komen meer en meer van deze plottwists voor. Zo is er ook telkens een verhaal te ontgrendelen van elke NPC (of monster) dat je tegenkomt. Dit verhaal bestaat uit twee delen: als je aan een bepaalde conditie voldoet, speel je de ommezijde van het verhaal vrij. Deze verhalen zijn nogal vaak duister en zorgen dat je op een andere manier naar de NPC's en monsters kijkt. Soms ook met medelijden voor die arme Goblins.

Standaard RPG met random factor

De gevechten zitten simpel in elkaar. Elke vijand heeft een bepaald element als zwakte. Een hoop elementen zijn aanwezig in de game zoals wind, bolt, fire en light. Deze kennen we wel van in andere RPG-games. De gevechten bestaan uit turn-based combat waarbij je elke beurt een mana steen krijgt om bepaalde speciale aanvallen te kunnen verwezenlijken.

Daarnaast heb je de aanvalskracht van je personage en de verdedigingskracht van je vijanden. Met nog een kans om critical hits te scoren wordt er nog een random element in de gevechten gegooid. Bij bepaalde aanvallen moet je ook met een dobbelsteen werpen en kan je aanval zo meer schade aanrichten of iets speciaals doen.

Over de combat valt dus weinig spectaculairs te vertellen. Wat ik voornamelijk spijtig vind, is dat de schade niet altijd hetzelfde is. Hiermee heb ik het niet over de dobbelstenen maar als je personage bijvoorbeeld een aanvalskracht van 10 heeft en de vijand een verdedigingskracht van 8 dan kan je soms 1 schade doen, soms 2, soms zelf 3 of soms simpelweg 0. Je weet het nooit zeker.

Daarnaast vond ik het ook verrassend dat je de zwaktes van de monsters nergens in de game terugvindt. We zien het meer en meer in de moderne RPG's zoals Pokémon en Octopath Traveler dat, wanneer je de zwakte kent van een vijand, deze er permanent bij komt te staan. Bij Pokémon kunnen we nog discussiëren omdat elke Pokémon een type heeft (of meerdere) en deze standaard zwaktes hebben. Hier moet je ze gewoon van buiten kennen en blijven experimenteren. Dit geeft me nogal een ouderwets gevoel. Alsof de game niet echt mee is met zijn tijd.

It's in the cards

De game is volledig gemaakt in kaarten. En dan bedoel ik echt álles. Opties die je kiest in je dialogen, steden, NPC's, gesprekken, items. Echt alles. Aangezien de game een simpele standaard RPG is vind ik het wat een gemiste kans. Oké, het is origineel om alles af te beelden in kaarten. Als een echte fan van cardgames was ik dan ook door dit aspect meteen verkocht, maar ze doen er niets mee. Je moet geen kaarten verzamelen en deze gebruiken in een deck of dergelijke. Je vindt een zwaard en je moet deze verwisselen met het zwaard in je uitrusting. Niets bijzonders dus.

Storytelling

Het verhaal wordt volledig verteld door de “Game master”. Dit is een persoon die eigenlijk voor je zit. De keuzes die je maakt in random events of in conversaties hebben telkens een gevolg. Het is vergelijkbaar met een D&D avontuur. Je speelt op een bord met personages en moet tijdens een bepaalde gebeurtenis, om iets te doen slagen, een bepaald aantal ogen gooien van een dobbelsteen of een natural 20. De voice-acting is goed en je wordt altijd door dezelfde persoon te woord gestaan, zoals een echt D&D avontuur dus.

Je hebt altijd de optie om terug te keren naar vorige dialogen in het gesprek. De storyteller blijft echter doorpraten tot zijn dialoog afgelopen is, wat nogal vreemd is en niet erg goed uitgewerkt.

Cardgame in een cardgame?

Om het nog wat absurder te maken is er ook nog eens een cardgame die je kan spelen in deze game, die volledig gemaakt is door kaarten. In de game moet je paren van monsterkaarten verzamelen die een numerieke waarde hebben van 1-10 en ook telkens een teken, zoals een normaal kaartspel. Je kan de regels wat aanpassen zodat je met krachten van monsters speelt of zonder en met een bepaald aantal spelers.

Van deze minigame is er ook een optie om deze online tegen andere te spelen. Buiten dit is de game anders een volledig singleplayer.

Conclusie

Het verhaal is een standaard fantasy avontuur met humor in verwerkt, wat goed is voor een RPG. De game liet echter uitschijnen dat het iets unieks was aan de buitenkant, door gebruik te maken van enkel kaarten, maar aan de binnenkant is de game qua gameplay gewoon een normale RPG zoals een ander. En van deze RPG bestaan er een heleboel die het veel beter doen dan Voice of Cards. Deze RPG voelt ouderwets aan door kleine – maar belangrijke – elementen die missen, die moderne RPG dan wel hebben.

Het feit dat de game ook een RPG is en niets meer deed met het volledig bestaan uit kaarten zorgde dan ook voor een teleurstelling. Als standaard RPG doet de game het wel goed, maar de game mist echter een aantal zaken om zich te onderscheiden van andere RPG's.