Triangle Strategy is één van de veelbelovende games die het voorjaar van de Nintendo Switch-kalender kleurt. Het is een tactische turn-based RPG in een mooie HD-2D-stijl die meteen doet terugdenken aan het goed onthaalde Octopath Traveler. Er vallen meer verschillen dan gelijkenissen op te noemen tussen beide games. Naast de gelijkaardige graphics leunt de gameplay bijvoorbeeld dichter aan bij de Fire Emblem-reeks of Final Fantasy Tactics.
Informatiebombardement
Triangle Strategy speelt zich af in Norzelia, ongeveer dertig jaar na de Saltiron War. Die naam verklapt al waar de oorlog om draaide: grondstoffen. Verschillende elementen die door verschillende huizen worden gecontroleerd. Een politiek kluwen dat nu, na drie decennia van vrede, opnieuw dreigt te verstrikken.
Als je aan het spel begint, word je meteen gebombardeerd. Niet zozeer door explosieven, wel door informatie. Je maakt meteen kennis met een hele reeks personages en hun verschillende achtergronden en drijfveren. In het begin is het nog onmogelijk te bepalen wie wel en minder van belang is. Overweldigende start. Triangle Strategy is een van de weinige games waar er een notitieboekje naast me lag.
Het verhaal neemt ook uitgebreid de tijd om zich te ontvouwen. Tussen de inleiding met het eerste gevecht en de tweede battle moet je ruim twee uur aan verhaal doorploegen. Gedurfd, want het vraagt wel wat van een nieuwe speler om zo lang te luisteren. Al geeft je dit wel een stevige basis waar het avontuur zich later aan een sneller tempo verder op kan bouwen.
Wat speelt er in Norzelia?
Laat me hier een beknopte opsomming geven van de drie sleutelpersonages en hun omgeving. Een kleine houvast voor als je aan het spel wil beginnen.
Serenoa (1) kan je beschouwen als het hoofdpersonage. Hij is de zoon van Lord Symon en staat op het punt om de fakkel over te nemen en leider te worden van House Wollfort. Dit huis staat garant voor de veiligheid van de koninklijke familie Glenbrook.
Die familie Glenbrook bestaat uit koning Regna en zijn drie kinderen: oudere broer Frani, zus Cordelia en prins Roland (2). Voorlopig is enkel die laatste naam van belang, want Roland is het buitenbeentje: leeftijdsgenoot en beste vriend van Serenoa, maar vooral allergisch aan alles wat op vorstelijke verantwoordelijkheid lijkt.
Frederica (3) is de toekomstige bruid van Serenoa. Een huwelijk niet gedreven door liefde, maar door politiek. Zij komt uit Aesfrost – het ijzergebied – en is de dochter van de aartshertog. Wat meteen opvalt is het contrast tussen de grijzige haarkleur van haar familie en haar lichtroze lokken. Frederica is namelijk een buitenechtelijk kind van de aartshertog en een Roselle-vrouw, een volk dat wordt onderdrukt.
Je kan de Roselle vooral vinden in Hyzante, the Holy City. Het allesoverheersende geloof in die stad bepaalt dat de Roselle minderwaardig zijn. Die verdrukking vertaalt zich naar hard labeur in de lokale zoutmijnen.
Er volgt nog een hele waslijst aan personages en gebeurtenissen, maar dit zijn de kernfiguren en plaatsen die het verhaal meer behapbaar zou moeten maken.
Wikken en wegen
Een hoofdstuk – twintig in totaal – bestaat uit een combinatie van de volgende vier modi:
- Het verhaal, opgedeeld in de rode draad en optionele evenementen.
- Onderzoeksfase om informatie te sprokkelen en items te vinden.
- Een stemming die de voortgang van het verhaal zal bepalen.
- Het gevecht.
Dit zorgt voor een leuke afwisseling. Vooral de stemming wil ik uitlichten, want de keuzes die gemaakt moeten worden zijn vaak bikkelhard en meedogenloos. Als Lord Serenoa luister je naar de meningen van iedereen in jouw dichte kring. Vervolgens krijg je een kort overzicht van waar elk van hen staat. Aan jou de keuze wie je wil ompraten.
Of beter: wil proberen te overtuigen. Het zijn allemaal sterke karakters die niet zomaar zullen volgen. Tijd om je beste argumenten op tafel te leggen. Eenmaal het gesprek is afgelopen, plaatst iedereen zijn of haar munt in ‘The Scale of Conviction’. Een weegschaal die de koers voor het volgende hoofdstuk definitief zal bepalen.
Fijne kennismaking, tactische RPG!
Triangle Strategy wist mij mee te nemen naar een andere wereld. Elke keer opnieuw dook ik met plezier in het leven van Serenoa, zijn vrienden en zelfs zijn vijanden. Toch zie ik waarom niet iedereen dit spel leuk zal vinden: het verhaal vordert traag, het politieke steekspel moet je weten te grijpen en veel gamers krijgen al rillingen als ze nog maar aan turn-based battles denken.
Toch vind ik dat Triangle Strategy met glans is geslaagd om een steengoede tactische turn-based RPG neer te zetten. De gevechten – op normal – zijn uitdagend tot zeer pittig. Je speelt steeds op een zeer klein veld, waar elke soort tegel een andere impact heeft en iedere zet echt telt.
Dit was de ideale inleiding in wat voor mij nog een relatief nieuw genre was. Op een goede manier ben je beperkt in je mogelijkheden. Bijvoorbeeld om je team te vormen. Het aanbod aan personages is gevarieerd, maar hun wapens en specifieke aanvallen liggen vast. Sterker worden kan door extra gevechten te doen, maar de balans zit standaard al goed. Nooit had ik het gevoel over de vijand heen te lopen of te zwak te zijn.
Conclusie
Ik zou Triangle Strategy als een zwart-wit spel durven bestempelen: het klikt helemaal of het raakt je niet. Na ruim dertig uur in Norzelia te vertoeven, reken ik mezelf tot de eerste groep. Het is Triangle Strategy gelukt om naar de top te klimmen in mijn lijst van favoriete Nintendo Switch-titels. En dat is best een bewonderenswaardige prestatie!
| Hoe we het product in bezit kregen | We kregen een code voor de game van de uitgever. |
| Betrokkenheid | De review werd gepubliceerd zonder goedkeuring van het PR-bureau, de ontwikkelaar of de uitgever. Geen enkele andere partij heeft invloed gehad op de inhoud van dit stuk. |
| Affiliate | Dit artikel kan affiliate links bevatten. Gamerverse ontvangt een commissie wanneer er een product wordt gekocht via de link. |
| Compensatie van fabrikant | We werden niet vergoed voor deze review. |
The Review
PROS
- Sterk verhaal
- Interessante battles
- Meeslepende soundtrack
- Afwisselende gameplay
CONS
- Langdradige inleiding
