Review: Trails of Cold Steel 3

Genoeg van vakantie: back to school!

Trails of Cold Steel 3 brengt het tweede deel van het verhaal van de Cold Steel reeks, een directe opvolger van Trails of Cold Steel 2. Ondertussen is het vierde deel al ongeveer twee jaar uit in Japan. Ik ging aan de slag met de Switch-port van de game, die eind juni verscheen.

Wat is Trails of Cold Steel?

De Trails-reeks is een serie turn-based JRPG-games. Deze Trails werd gemaakt door Nihon Falcom. Als we denken aan een JRPG denken we aan tal van monsters, een grote wereld, verschillende party members en tal van spells om te meesteren. Dit is dan ook grotendeels wat je kan verwachten bij Trails of Cold Steel.

In de Trails-reeks zijn er verschillende titels en arcs die naar boven komen. We hebben Trails in the Sky, Zero no Kiseki en Ao no kiseki en de Trails of Cold Steel-reeks. Die laatste zijn de meest recente en de meest gewaardeerde games.

School Life

Trails of Cold Steel 3 speelt zich af zo’n anderhalf jaar na de gebeurtenissen van de tweede in de reeks. Daarmee begint Trails of Cold Steel aan het tweede deel van het verhaal. Nu de Civil War voorbij is en klas VII afgestudeerd is stort Rean, het hoofdpersonage, zich in het werkleven. Hij gaat terug naar school, niet als student maar deze keer als een leerkracht. Hij wordt de nieuwe leerkracht van klas VII. Rean heeft wat zijn twijfels bij dit alles en gelooft niet dat het toevallig is. Hij wil uitpluizen wat de bedoeling van dit alles is. Uiteraard zal hij ook hard werken om allerlei mensen te helpen en zijn studenten bij te staan wanneer nodig.

Maar, jij en je leerlingen blijven niet veilig achter de schoolbanken. Je zal namelijk moeten strijden tegen de plannen van de vijandige groep Oroboros en conflicten moeten oplossen voor het Erebonian Empire.

Gameplay

Wanneer je ten strijde trekt zal je orders kunnen geven aan de verschillende leden van het team. Een nieuwe feature in de game is het “First Order” systeem. Door het verzamelen van “BP” punten kan je deze orders geven aan je team. Deze orders geven een bepaald effect aan het volledige team, bijvoorbeeld: 50% minder schade voor 8 beurten, meer aanvalskracht voor 8 beurten,…

De gevechten verlopen in een cirkel waar positie belangrijk is. Zo heb je aanvallen die meerdere vijanden kunnen raken wanneer ze dichter bij elkaar staan of aanvallen die vijanden in een bepaalde lijn raken. Daarom is het soms ook belangrijk om je teamleden te verplaatsen.

Dan zijn er nog de verschillende Arts en Crafts die ook met verschillende punten werken. Arts zijn spreuken die je teamleden kunnen hebben met behulp van orbs. Crafts zijn iets die ze op zichzelf leren. Ik ga hier nu heel kort over, maar er is heel wat strategische diepte in de game. Arts kan je volledig aanpassen en zo zorgen dat je wel een bepaalde zwakte hebt voor elk type vijand.

Zwaktes zoeken van vijanden is belangrijk want er is ook een Break-systeem in deze Trails of Cold Steel, die er vooraf niet was. Wanneer je een vijand aanvalt worden ze onstabiel. Wanneer je hun zwakte gebruikt, iets meer dan normaal. Uiteindelijk zullen ze de “Break” status krijgen en zijn ze volledig verzwakt waardoor ze hun volgende beurt ook overslaan en ze volledig vatbaar zijn voor allerlei aanvallen. Dan is het moment om het beste uit je teamleden te halen en hun krachtigste moves los te laten op de gebroken vijand. Ik was al bekend met het Break-systeem aangezien dit ook aanwezig is in sommige andere JRPG’s.

De gevechten verlopen heel vlot en alles zit heel goed aan elkaar vast. Story en gevechten komen perfect samen en er zijn tal van flashy moves die je kan gebruiken.

Trails of Cold steel is wel een reeks die erg story-based is, zoals de beste JRPG’s wel zijn. Dat wil dus zeggen dat – naast het vechten – er ook heel veel tekst zal zijn om door te nemen.

Verbintenis

Mocht je Fire Emblem: Three Houses gespeeld hebben, kan het je best wel bekend lijken wat er hier allemaal gebeurt. De relatie tussen mensen is namelijk ook een belangrijk punt in het spel. Wanneer je vrije tijd hebt, als leerkracht, praat je met studenten en verschillende mensen en heb je bepaalde bindingsmomenten.

Je kan niet met iedereen evenveel tijd spenderen, dus sta je voor een keuze. Met wie wil ik de sterkste band hebben en op wie zal ik focussen? Ik hield me vooral bezig met het focussen op de relaties met mijn vrouwelijke teamleden.

De “III” in de titel

Trails of Cold Steel is niet zoals Final Fantasy games of Dragon Quest games. Je kan de game “niet” spelen zonder wat voorkennis te hebben. Bij Final Fantasy kan je bijvoorbeeld beginnen bij XV, dan springer naar II. Dan eens V in handen nemen of de zevende spelen in de reeks die nu toch eindelijk uit is voor PS4. Bij Trails of Cold Steel is het daadwerkelijk de bedoeling dat je 1 en 2 hebt gespeeld.

Er is een leuke feature aanwezig waar je het volledige verhaal kan lezen zodat je “mee” bent met het verhaal. Maar na zo’n drie uur daarmee bezig te zijn kan dat uiteraard niet opwegen tegen 120 uur aan gameplay. De samenvatting die aanwezig is in de game is eerder bedoeld voor de fans die de eerste twee games hebben gespeeld, maar nog een kleine opfrissing nodig hebben in het geheugen. Zoals bijvoorbeeld wanneer we kunnen kijken naar het vierde seizoen van Attack On Titan en dat er een recap aflevering verschijnt.

Mocht je je afvragen of dit je ideale startpunt is in de reeks, mijn antwoord is nee. Hoewel deze Trails game het beste uit de reeks brengt, zou je zeker moeten beginnen met de eerste Trails of Cold Steel. Mocht je het derde deel nu spelen zou het net zijn alsof je Avengers: Infinity War kijkt zonder echt de vorige films gezien te hebben. Je hebt nog steeds het genot, maar je mist gigantisch veel.

Er komen bijvoorbeeld geleidelijk aan telkens personages terug van de vorige games. Zo is het soms te zien hoe verrast Rean is wanneer hij een bepaalde stem hoort. Voor fans zal het soms even schokkend zijn, mensen die het voor de eerste keer spelen zullen dat effect al niet hebben.

Leuke extra’s

De game is gelukkig ook te spelen met Japanse voice-over. Ook kan je vrij wisselen tussen je teamleden wanneer je aan het rondwandelen bent.

Daarnaast kan je ook vissen in de game. Tal van games hebben wel een minigame als het over vissen gaat. Deze is wat verschillend van de andere en, wanneer je de vis succesvol vangt, krijg je niet alleen de vis maar ook nog eens een soort van currency om verschillende Orbs te kopen (die je dan kan gebruiken om Arts uit te voeren). Niet alleen leuk maar dus ook heel zinnig om je team sterker te maken.

Tot mijn verbazing was er ook een cardgame te vinden in de game zelf. Na een aantal uur spelen krijg je een eigen deck en kan je beginnen spelen tegen verschillende mensen. Wanneer je hen verslaat krijg je, als prijs van je overwinning, een aantal kaarten om aan je deck toe te voegen. Een beetje vergelijkbaar met hoe Gwent werkt in the Witcher III.
Hierin zit er ook wat strategische diepgang. De monsters hebben namelijk een element die telkens zwak en sterk is tegen een ander element.

Misschien het leukste extraatje was wel dat er kostuums beschikbaar waren voor de personages van het team. Wanneer je bijvoorbeeld een hoed opzet, heeft dat personages in alle cutscenes en gevechten deze hoed aan. Dat zorgde wel voor een aantal lachwekkende momenten. Zeker wanneer ik met een gekke kledingstijl de ultieme zwaardstijl van Rean bovenhaalde.

Conclusie

Trails of Cold Steel III toont het beste van de gehele reeks tot nu toe, zeker op het gebied van gameplay. Er is heel wat strategische diepgang en er zijn tal van andere dingen te doen in de game zoals vissen en een cardgame spelen.

Als je vertrouwd bent met de laatste Fire Emblem kan je duidelijk zien waar ze hun inspiratie hebben gehaald. Een schoolleven met tal van relaties wordt gecombineerd met de epicness van gevechten met mechanische robots en gave wapenstijlen.

Als je een fan bent van JRPG’s is het zeker aan te raden om te beginnen met deze reeks, maar dan effectief vanaf het begin. Door de talloze reünies en oude personages die terugkomen, mis je heel wat details als dit je eerste game is. Voor fans die de eerste twee al hebben gespeeld zal het een no-brainer zijn om deze in huis te halen.

Ik speelde de game op de Nintendo Switch en vond dit ook wel de beste console om deze epische JRPG op te spelen. Dit door het feit dat je makkelijk kan switchen tussen handheld en tv-modus. Voor strategische games, waar er veel op te lezen is, verkies ik om het in handheld mode te spelen. Net zoals bij Fire Emblem: Three Houses, was dat hier ook het geval.