Ik haat sneeuw. Het zorgt alleen maar voor ellende op de weg en geen haar op mijn hoofd dat er ook maar aan denkt om mijn beperkte verlofdagen te verspillen aan een ski- of snowboardvakantie. Virtueel ligt dat anders. Van 1080° Snowboarding op de Nintendo 64, over de SSX-reeks in de hoogdagen van de PS2, tot de Amped-games op Xbox: ik heb ze allemaal gespeeld. Daarom keek ik ook uit naar Shredders van het Belgische-Zweedse FoamPunch, dat met de steun van Microsoft leek uit te groeien tot iets moois.
By riders, for riders
Een gedeelde passie voor snowboarden en de Amped-games, waarvan het derde en laatste deel in 2005 op Xbox 360 verscheen, bracht Dirk Van Welden (I-Illusions) en Marcus Forsmoo (Let It Roll) samen. Het is dan ook gemakkelijk om de pure liefde voor de sport te voelen van zodra je voor het eerst van een besneeuwde berghelling naar beneden glijdt. De makers proberen dat specifieke gevoel van het shredden zo goed mogelijk te benaderen. Hun gezamenlijke droomproject wordt bovendien ondersteund door een heleboel uitrusting van bekende merken en echte snowboardprofs, waaronder Marcus Kleveland, Zeb Powell, Kevin Backstrom en toptalent uit eigen land Sebbe De Buck.
Shreddageddon
Je maakt kennis met die professionele boarders in het verhaal, al wordt hun gelaat altijd bedekt door hun winterkledij. Daar waar veel snowboardgames je gewoon op een berg droppen om te verkennen en trucs uit te halen, speel je hier als de naamloze helft van Shreddageddon, een duo dat hoopt groot te worden op YouTube. Samen met je Australische kompaan Scotty ben je in het fictieve skigebied Frozen Wood altijd op zoek naar de volgende coole snowboardvideo. Ze ontmoeten er Lisa, merkambassadeur van 540 Indy, die een aanbod doet voor een paar gesponsorde clips en dankzij haar contacten met diverse profs komt je carrière in een stroomversnelling. Vanaf hier nemen de uitdagingen in intensiteit toe en komen er meer plekken in de wereld van Shredders beschikbaar om te verkennen, totdat je het ultieme uitnodigingsevenement bereikt.
Cringe met een hoofdletter C
Terwijl de makers op de ijzige bergflank het echte snowboardgevoel zo goed mogelijk proberen te benaderen, neemt het verhaal zichzelf minder serieus. Het is tof om te zien dat ze proberen om een beetje plezier te injecteren in wat anders een droge reeks snowboarduitdagingen zou zijn, maar ik vond het nogal moeilijk om enthousiast te worden van de gekkigheid in de motion-captured filmpjes. Humor verschilt uiteraard van persoon tot persoon, maar ik vond de dialogen alleszins zeer flauw en pijnlijk ongrappig. Slechts enkele mopjes konden een glimlach afdwingen. De lijnen tekst worden ook met wisselend succes gebracht. Snowboarders zijn duidelijk geen professionele stemacteurs. Gelukkig is er ook altijd de optie om deze cringe filmpjes over te slaan.
’t Is tricky
Op de plank laten de makers die gekkigheid graag achterwege en staat Shredders veel dichter bij realisme. Hier grijp je jouw board niet in de lucht om het als helikopterrotor voor je uit te houden, terwijl It’s Tricky van Run-DMC door de speakers schalt. Nee, hier draait het allemaal om timing, een balans tussen evenwicht en snelheid, en een fijne, beredeneerde stickcontrole om allerlei flips, spins en grabs uit je controller te schudden. Het uitvoeren daarvan vereist een combinatie van verschillende controller inputs en dat is aanvankelijk zeer complex, met als gevolg dat ik erg vaak met een flinke smak op het sneeuwtapijt terechtkwam. Shredders vraagt veel oefening en geduld, waardoor het aan elkaar rijgen van een perfecte lijn je wel een zeer bevredigend gevoel geeft.
Frontside Cork 540
Spelers die doorzetten zullen hun inspanningen dus echt beloond zien en volop genieten van de geneugten van de discipline. Helaas doet het spel niet alles om mensen, die niet geboren zijn met de snowboardvaardigheden van Shaun White, te helpen. Shredders vertrouwt er nogal vaak op dat je onthoudt (of ontdekt) hoe je geavanceerde trucs uitvoert. Het kan nogal frustrerend zijn als het maar niet lukt om die Frontside Cork 540 te verwezenlijken. Het pauzemenu geeft vaak specifieke tips die je eraan herinneren hoe je een bepaalde truc moet doen. Maar een overzichtelijke gids, waarbij elke truc gerangschikt wordt met de precieze commando’s om ze uit te voeren, zou handiger zijn.
Reshred
Gelukkig geeft Shredders elke snowboarder de tijd om zijn reeks gewaagde capriolen onder de knie te krijgen. Een van de manieren waarop dit gebeurt, is met de resetknop. Houd op elk gewenst moment de reshred-knop ingedrukt om je boarder een paar seconden terug te brengen. Met deze herhaling kun je een mislukte truc opnieuw proberen, keer op keer, totdat je op je board landt in plaats van op je gezicht. Alleen lijkt dit niet altijd naar behoren te werken. Zo werd mijn rijder niet altijd goed geplaatst en verloor ik te veel momentum om er nog iets van te maken.
Niet opwindend genoeg
Je bent vrij om de reeks locaties van Shredders naar believen te doorkruisen, maar er is ook een lineair missiepad om te volgen als je dat wilt. Je kunt de berg solo aanpakken, al hebben de makers ook multiplayeropties voorzien om samen met vrienden te shredden. Geleidelijk ontgrendel je meer gebieden om je trucs te showen. Zo glijd je door zeer diverse terreinen zoals een industrieel gebied met een aantal dicht opeengepakte fabrieksgebouwen en veel grindmogelijkheden, door Alpenbossen of een charmant bergdorpje met veel kronkelende paadjes.
Naast de basis stuntruns dagen de overige korte missies ons duo van sensatiezoekende YouTubers uit om zij aan zij met de sportidolen door de poedersneeuw te cruisen. Soms moet je hun trucscore verbeteren, dan weer moet je een aantal specifieke trucs imiteren. Zo nu en dan heb je wat interessantere evenementen, zoals een afdaling tegen een busje of een nachtelijke checkpointrace terwijl er gekleurde flares om je heen worden afgeschoten. Zulke aantrekkelijke prikkels zijn er echter veel te weinig. Begrijp me niet verkeerd: er is wellicht genoeg om snowboardliefhebbers enthousiast te maken, maar ik miste voortdurend de opwinding. De sensationele rush ontbreekt.
De berg veroveren
Zo sluit je de campagne af met een groot Invitational-evenement, maar in-game ervaar je dat niet zo en bleef ik – na amper 3,5 uur – behoorlijk teleurgesteld achter. Daarna kon ik nog terug om per uitdaging alle drie de doelstellingen af te vinken. Je beloningen zijn een steeds groter wordende garderobe van merkkleding en gelicentieerde uitrusting. Karige aanmoedigingen om missies te perfectioneren. Dan is het aangenamer om vrij de berg te veroveren. Het heeft een zekere charme om gewoon doelloos door de sneeuw te glijden, terwijl de aanstekelijke ambient soundscapes van de Belgische Jennifur in je oren klinken. Shredders heeft bovendien een aantrekkelijke look, maar wordt wel geteisterd door een lawine aan inconsistente performanceproblemen.
The Review
Shredders
Het is gemakkelijk om de pure en oprechte liefde voor de sport te voelen van zodra je op de piste staat. Missies en evenementen zijn opgebouwd rond een reeks gastoptredens van beroemde snowboarders en voor de liefhebber is het ongetwijfeld een sensatie om samen met die sportidolen door de sneeuw te snijden. Toch heeft het problemen die het ervan weerhouden een betere game te zijn, zoals die maffe filmpjes en flauwe grappen en allerlei performance issues. Het mist ook het nodige spektakel om echt indruk te maken. Toch, beschikbaar tegen een budgetprijs en ook inbegrepen in Game Pass, is het al bij al een degelijke toevoeging aan een genre dat tegenwoordig behoorlijk ondervertegenwoordigd is.
PROS
- Het snowboarden zelf voelt goed
- Ziet er best goed uit
- Veel pro's en echte gear
CONS
- Flauwe humor
- Voice-acting
- Mist wat spektakel
- Performance issues
