Pokémon is een wereldwijd fenomeen dat elke gamer wel kent en waarschijnlijk zelf al gespeeld heeft. Maar de ondertussen 25 jaar oude formule was toch dringend aan vernieuwing toe en dat is net wat Pokémon Legends: Arceus aanbiedt. Met een nieuwe (semi-open) wereld en een aanpak die meer dan ooit draait om het vervolledigen van je Pokédex, ben je met deze titel alvast tientallen uren zoet.
Pokemon Legends: Arceus
Ontwikkelaar: Game Freak
uitgever: Nintendo
Releasedatum: 28/01/2022
Koop deze game:
Het verhaal
Persoonlijk ken ik niet veel mensen die een Pokémongame spelen voor het straffe verhaal, maar het moet natuurlijk wel boeiend genoeg blijven om de speler van punt A naar punt B te gidsen. In die opzet slaagt Pokémon Legends: Arceus wel, maar voor het eerst hebben we geen jonge trainer die de weide wereld intrekt om gyms uit te dagen en Pokémon Master te worden. Nee, deze keer gaan we de Isekai-toer op.
Je begint het spel als een hedendaagse jongeling die door de god Arceus naar Hisui wordt gestuurd, een regio en periode die doet denken aan feodaal Japan (je weet wel, met de samoerai- en ninjaclans en dergelijke). De scheur in de hemel waar je uit komt vallen blijft lekker open staan en zorgt al even voor wat problemen in de buurt.
Je hebt een Diamond en een Pearl clan, die respectievelijk tijd en ruimte belangrijker vinden en daarover met elkaar regelmatig in de clinch geraken. Komt er nu nog eens bij dat hun Pokémon lords recent raar gedrag beginnen vertonen zijn en nu kom jij daar als redder in nood verandering in brengen.
Op zich hebben alle facties relatief simpele motivaties en heeft het verhaal eigenlijk niet zo veel om handen buiten “ga naar de volgende lord en kalmeer die ook even”. Je doet dit als lid van het Galaxy team, een derde, neutrale partij die vooral interesse heeft in het bestuderen van Pokémon en zelf heeft ontdekt hoe je ze kan vangen met primitieve, zelfgemaakte pokéballs.
Je kan je personage trouwens zelf aanpassen naar de looks die jij wil en hoewel de outfitkeuzes nogal beperkt zijn kon ik er wel snel eentje uitkiezen die mij kon bekoren. Aanschouw, de heldin van Hisui: Fé.
Let wel, voor wie jonge kinderen heeft die deze game willen spelen: het viel me op dat deze geen Nederlandse taaloptie heeft, iets wat veel first-party Nintendo-titels wel hebben. En er is overigens ook nog geen voice-acting aanwezig, iets wat ik wel graag had gezien als een evolutie van de serie.
Het speelt lekker weg
Meer dan ooit draait het in Pokémon Legends: Arceus om het vangen van Pokémon, en nemen de battles genoegen met een tweede plek in de pikorde. Je trekt steeds weer een nieuwe regio in, die een semi-open wereld aanbiedt om te verkennen, en gaat er aan de slag om je Pokédex te vervolledigen. Het leuke is dat je hiervoor niet enkel Pokémon hoeft te vangen. Hier is een greep uit de acties waarvoor je beloond wordt:
- Vangen van een nieuwe Pokémon, en dan weer bij 2, 4, 6, enzovoort
- Vangen van een Alpha Pokémon (hierover straks meer)
- Eten geven
- Evolueren
- Een bepaalde aanval X aantal keer zien gebruiken
- Een bepaald type aanval tegen de Pokémon gebruiken
- Enzovoort
Haal je 10 van die challenges, dan wordt die Pokédex entry als compleet beschouwd. Spreek even met de professor van dienst aan een kamp en dan krijg je een beoordeling van je resultaten. De punten die je verdient worden dan omgezet in sterren, een beetje de gymbadges van deze titel, en dan kan je steeds sterkere Pokémon-bevelen geven en krijg je nieuwe recepten om items te craften.
Het vangen van Pokémon gaat vlotter dan ooit en de handeling is super verslavend. Soms volstaat het om een Pokéball te gooien als ze even de andere kant opkijken, en af en toe kan je er beter mee in gevecht gaan om hun HP wat naar beneden te helpen.
Heel wat verbeteringen
Pokémon Legends: Arceus speelt vlot. Héél vlot. Je acties gaan nadeloos over van het verkennen van de wereld naar het gebruiken van items of het starten van gevechten, zonder een laadscherm tussenin. Ik kan eigenlijk niet genoeg benadrukken hoe een plezier dit is en daarom ook zo ontzettend verslavend. Vaak kan je zelfs een handvol Pokémon vangen in slechts enkele seconden tijd.
Daarvoor heb je natuurlijk voldoende Pokéballs nodig en die kan je nu niet alleen kopen, maar je kan ze ook craften, met ingrediënten die je gewoon in de natuur vindt. Je krijgt al snel een knutselpakket om dit gewoon on-the-go te doen en zal dus nooit verlegen zitten om genoeg projectielen in elkaar te bouwen om naar nietsvermoedende Pokémon te gooien.
Verder zijn er ook verbeteringen zoals Moves die je eender wanneer kan aanpassen, gewoon uit het menu. Niet langer moet je hiervoor TM- of HM-discs gebruiken of je verplaatsen naar een move-deleter of move-tutor. Nee, eens geleerd kan je die aanval gewoon altijd terug selecteren.
Elke Pokémontitel heeft zo ook zijn unieke gimmicks en deze keer zijn er zelf twee.
Enerzijds heb je Agile Style en Strong Style, een manier om iedere aanval aan te passen naargelang de situatie. Je ziet in elk gevecht een duidelijk volgorde van je beurt en als je een Agile Style aanval doet, ruil je wat schade in voor de kans om nog eens aan te vallen. Gebruik je echter Strong Style, dan zal je aanval meer schade aanrichten (en meer kans hebben op een Critical Hit), maar je zal langer op je volgende beurt moeten wachten. Het geeft alleszins een leuke extra dynamiek aan elk gevecht.
Anderzijds heb je Alpha Pokémon, deze verschijnen in het wild en zijn groter, sterker en gemener dan het doorsnee specimen. Je kan al vroeg je geluk beproeven en er eentje proberen vangen, maar ze confronteren kan al snel resulteren in een Dark Souls-ervaring waarbij je een deel van je items kwijtgeraakt, en dat wil je liefst voorkomen.
Een paar mindere dingen
Het gebruik van items is al een paar keer ter sprake gekomen en dat is hier wel wat geklungel. Je kan niet langer een onbeperkt aantal items dragen en je zal ze dus steeds moeten verhuizen van locatie in een basiskamp. Je kan de inhoud van je heuptasje wel groter maken door hiervoor te betalen, maar die prijzen swingen al snel de pan uit.
Gelukkig kan je voor het in elkaar knutselen van items wel gewoon beroep doen op de inhoud van je koffer, anders werd het helemaal een hel. Maar toch, altijd maar opnieuw die koffer induiken om evolutiestenen op te zoeken of items die je moet afgeven voor een sidequest, dat begint toch snel te vervelen.
Er zijn overigens heel wat sidequests aanwezig in de game om je iets extra om handen te geven, maar ze zijn erop of eronder. Leuke variaties zijn het voltooien van een Pokédex entry voor een specifieke Pokémon of het tonen ervan, maar al snel beginnen de opdrachtgevers kieskeurig te worden en eisen ze een bepaalde versie of een bepaalde grootte te zien en dan wordt het een grind om het juiste exemplaar te vangen.
Er was overigens wel een sidequest die voor het eerst onzichtbare muren in videogames een verklaring gaf, maar deze was verder ook geen pretje:
Zowel in het wild als tijdens gevechten tegen andere trainers valt het wel eens voor dat je meerdere Pokémon tegelijk moet bevechten, en dat voelt toch een beetje oneerlijk, zelfs al ben je er goed op voorzien met een sterk team. Het is nooit leuk om de tegenpartij drie aanvallen te zien doen tegen dat jij weer aan de beurt bent.
En als laatste iets dat me persoonlijk minder stoort, maar voor sommige competitieve spelers wel een dealbreaker kan zijn: er is geen versus-optie. Je kan Pokémon ruilen met je vrienden, lokaal of over het internet, maar je kan je teams niet tegen elkaar opzetten, en dat voelt toch als een gemis. Vooral voor de endgame en als doel om een steeds sterker team samen te stellen.
Veel oude bekenden
Nu we het toch over de Pokémonselectie hebben, hopelijk verwachtte je niet al te veel nieuwe soorten tegen te komen, want de game telt er in totaal maar 7 nieuwe. Ja, er zijn veel “Hisuian” versies zoals met een nieuw uiterlijk of type, en die zien er doorgaans best cool uit, maar volledige nieuwe Pokémon zijn amper aanwezig.
Persoonlijk stoorde me dit minder want ik vond de nostalgiefactor net een meerwaarde en het helpt als je je nog kan herinneren van vroeger welk type elke Pokémon heeft en dus ook welke aanval je best gebruikt (ook al geeft de game dit sinds Sword & Shield als steeds zichtbare tip mee). Gewoon het zien van de life-sized versies ervan deed voor mij al erg veel en de nieuwe evoluties vond ik ook top, zoals persoonlijke favoriet Kleavor.
Een open 3D wereld
Het allergrootste verkoopargument blijft toch echter die (semi-)open 3D wereld die je kan verkennen, iets waar fans al jaren om vragen. Jammer genoeg kan je je eigen Pokémon niet de hele tijd als partner met je laten meelopen, maar alle wilde exemplaren kan je wel gewoon vanuit de verte spotten en dus kan je er ofwel doelbewust op afgaan, of er met een verre boog omheen lopen.
Om zulke grote afstanden af te leggen krijg je gaandeweg ook vervoer ter beschikking:
- Een Wyrdeer om snel mee te galopperen
- Een Ursulana om op zoek te gaan naar begraven schatten
- Een Basculegion om door rivieren te zwemmen
- Een Sneasler die steile bergen kan beklimmen
- En als laatste, maar zeker niet als minste: een Braviary om mee door de wereld te vliegen
Maar dit brengt natuurlijk het grootste hekelpunt naar boven die al voor heel wat discussies heeft gezorgd op het internet…
De graphics konden beter
Grafisch is het niet de sterkste game, en dan druk ik het nog zacht uit. De wereld is leeg, de texturen zijn niet gedetailleerd en er zijn heel wat visuele gebreken zoals animaties die er uit zien GIFs van 2-3 frames en schaduwen en bloemen die tevoorschijn komen terwijl je door het landschap wandelt.
Er wordt al lachend gezegd dat dit graphics zijn uit de tijd van de GameCube en PlayStation 2, en er zijn momenten dat het daar inderdaad wel iets van weg heeft.
Maar… het stoorde me eigenlijk niet zo erg als je zou verwachten. Je aandacht gaat vaker naar het rondspeuren naar Pokémon en dan ben je niet bepaald bezig met de grassprieten te tellen. Er valt wat te zeggen over het beschikbare kapitaal van Game Freak en de Pokémongroep en dat ze best wel dieper in de buidel konden tasten om iets mooiers uit de mouw te schudden, maar volgens mij is hun bestaande team gewoon meer gefocust op de gameplay. Zoals het eigenlijk hoort.
Is de game lelijk? Zo ver zou ik nu ook weer niet gaan. Er zijn voldoende momenten waar het mij kon bekoren, zoals de introducties van de Lord Pokémon die best wel tof gedaan zijn en er zijn zeker ook locaties die er beter uitzien:
Ik hoop mee met jullie dat ze daar bij een volgende game in de Legends-reeks aan blijven sleutelen, maar het stond deze keer absoluut niet in de weg van het plezier dat ik met deze titel beleefde.
Er is heel wat te doen
Als je je concentreert op het verhaal kan je de game waarschijnlijk in om en bij de 25 uur uitspelen. Misschien zelf iets minder, maar dan speel je niet zoals het hoort en ga je alle optionele content uit de weg. Ik deed een beetje van alles en had 32 uur op de klok staan toen de aftiteling voorbijkwam, maar toen begon voor mij het avontuur pas.
Er zijn een honderdtal sidequests om te voltooien, 242 Pokémon om te vangen en eigenlijk zou je ze allemaal nog moeten vervolledigen in de Pokédex door telkens aan 10 subtaken te voldoen. Ik ben nog lang niet klaar met deze game en voorzie nog tientallen uren speelplezier.
Welk groter compliment kan ik geven, dan jullie vertellen dat ik tijdens het schrijven van deze review eigenlijk niets liever zou willen doen, dan terug knus met de Switch in de zetel te kruipen en verder te spelen?
The Review
Pokémon Legends: Arceus
Pokémon Legends: Arceus blaast een frisse wind door het Pokémonlandschap en focust nog meer dan ooit op het vangen en voltooien van je Pokédex. De open wereld oogt op zich nogal leeg, maar staat toch garant voor uren speelplezier. Als fan mag je deze niet missen maar als nieuwkomer mis je misschien dezelfde roze bril.
PROS
- Vlotte controls
- Pokémon vangen is leuker dan ooit
- Veel om te doen
- Enorm verslavend
CONS
- Wereld oogt leeg en is niet zo mooi
- Verhaal is weinig interessant
- Geen Nederlandse lokalisatie
