Review Marvel’s Guardians of the Galaxy

Nadat Eidos-Montréal nogal wat kritiek kreeg over de recente Avengers game, gaven ze de moed toch niet op en maakten een nieuwe Marvel game over de welbefaamde helden van het universum. Ditmaal een volledige singleplayer, in groot contrast tot de game-as-a-service titel Marvel’s Avengers. Ik nam zelf even de controle over van de Milano en ging een kijkje nemen of de ontwikkelaar geleerd heeft uit hun vorige misstap.

Story

Het verhaal van de game situeert zich twaalf jaar na de Galactic War. Als Star-Lord liet je het Ravager-leven achter je en stelde je zelf een crew bounty hunters samen: de Guardians of the Galaxy. De Guardians zijn uiteraard gebaseerd op de welbekende comics van Marvel, maar het gaat hier desalniettemin om een volledig origineel verhaal.

Alles begint bij een planeet die vol ligt met resten van de Galactic War. Eigenlijk verboden terrein zodat niemand het kostbare materiaal kan stelen. De bounty hunters kregen echter te horen dat er een gevaarlijk monster aanwezig was op de planeet. Hun plan is om dit monster te gaan vangen en te verkopen zodat ze weer even met de voeten op tafel kunnen leven.

Er wordt aangeraden om een aantal comics te lezen mocht je de Guardians en hun vrienden niet kennen. Met de films zelf krijg je al een hoop informatie, maar nog zeker niet alles. Wil je een goede grip krijgen over het verhaal, dan worden volgende comics aangeraden:

• Annihilation: Prologue (maart 2006)
• Annihilation (augustus 2006)
• Guardians of the Galaxy (2008 – 2010)

“Nieuwe” Guardians

De Guardians die we zien in de game hebben een ander gezicht dan degene die we kennen uit de films, wat wel even wennen is. Plots hebben mensen die je al even kent een ander gezicht. Eidos-Montréal kreeg een groen licht van Marvel om nieuwe models te maken voor de Guardians. Wat eigenlijk ook wel een goeie keuze is. De MCU (Marvel Cinematic Universe) en de games hebben (voorlopig) niets met elkaar te maken. Hierdoor is het onderscheid wel duidelijk dat het twee aparte verhalen zijn. Na een uur of twee spelen begin je er dan ook snel aan te wennen. De Guardians hebben dan wel een nieuw gezicht, maar vanbinnen zijn ze nog steeds hetzelfde.

Telltale meets God of War

De gameplay is een mix van een Telltale game samen met God of War. Naast de actievolle gameplay en tactisch denken moet je namelijk ook keuzes maken die het verhaal beïnvloeden.

Telltale

Keuzes die je maakt hebben gevolgen in de latere delen van het spel. Dat betekent dat er dan ook heel wat dialoog in de game omvat zit. Vaak gebeurt het dat de crewleden over iets beginnen bikkelen en jij hierop moet reageren. Op sommige momenten nogal een overbodige gimmick die slechts weinig toevoegt, zeker wanneer je even niet aan het luisteren bent. Wanneer ik bijvoorbeeld met mijn personage even stilstond om een drankje te gaan halen waren de Guardians daar constant commentaar op aan het geven. Het is leuk dat de game let op details, maar soms werd het me iets teveel.

Samenhangend met het vele gepraat is ook de humor in de game. Een aantal keer heb ik oprecht luidop moeten lachen met wat de Guardians uitkramen tegen elkaar of wat er gebeurt. Net zoals in de films is de humor hier dus zeker en vast terug te vinden, wat natuurlijk past in het kader van onze helden.

Action!

De gevechten hebben iets weg van God of War. In God of War kan je je zoon commando’s geven om naar vijanden te schieten met een bepaalde kracht die je van runes haalt. Hier wordt dit nog iets meer uitgebreid. De bedoeling is om – als leider van de Guardians – commando’s te geven aan je teamgenoten en hun speciale krachten te gebruiken om zo efficiënt mogelijk vijanden af te knallen. Groot kan bijvoorbeeld een groep vijanden vast zetten door zijn takken te gebruiken waarop je naar Rocket kan roepen om wat AoE damage te doen op deze groep. Deze mechanic zagen we al hier en daar eens in een game zoals FF7 remake of God of War, maar we zagen het voorheen nog nooit zo uitgebreid in een real-time action game.

In het begin is het tactische aspect in de gevechten miniem, maar verder in de game kom je een heleboel nieuwe vijanden tegen die elk hun eigen zwaktes hebben. Elke vijand heeft ook een stun-bar die je wel kent van in verschillende games. Eenmaal deze vol is gaan ze op hun knieën en kan je een hoop schade toelichten.

Al snel ontmoet je een heleboel vijanden met eigen zwaktes, en krijgt het technische aspect van de game steeds meer kleur.

En misschien het leukste dat ja kan doen in de game is de “Huddle”. Wanneer je speciale balk gevuld is, komt er links onderaan L1 + R1 te staan. Je roept je teammaten naar je en luistert naar wat ze te zeggen hebben. Hier heb je, opnieuw, een keuze. Ofwel hebben ze een boost van zelfvertrouwen nodig, ofwel moeten ze even met de voeten terug op de grond worden gezegd. Als je het juiste kiest begint er één van de geweldige songs te spelen en krijgt het hele team een boost. Door deze Huddle mechanic krijg ik soms geen genoeg van de gevechten en verlang ik hier en daar naar nog wat meer.

Adventuring

Als je van je pad afwijkt kan je hier en daar wel wat “scrap” vinden. Deze wordt gebruikt om upgrades te voorzien voor Peter Quill. Om dit nuttige materiaal te bekomen, komt het adventure-aspect van de game wat meer naar voren. Elke Guardian kan zijn vaardigheden gebruiken in de wereld en die zal je dan ook nodig hebben om verder te kunnen. Zo kan Rocket door kleine hollen kruipen en kan Drax een rots omwerpen die een brug zal vormen. Handig!

Flight sequence

Nog meer afwisseling in de gameplay gebeurt door het letterlijk besturen van de Milano (het schip van onze helden). Een tweetal keer zal je controle krijgen over het schip en je vijanden in Star Fighter stijl moeten afknallen. Een leuke afwisseling en geen complexe controls wat dan ook zorgt voor een aangename ervaring. We zijn wel vaker bekend met momenten in games waar je plots moet vliegen en dat dit meer voor frustraties zorgt dan ontspanning.

Don’t worry, be happy

Zonder wat muzikale klassiekers kan er natuurlijk geen Guardians zijn. In de Milano kan je een plaatje opleggen en even bekomen van je avonturen op de muziek. Tijdens de Huddle kan je ook één van deze nummers horen spelen.
Deze songs zitten in de game, maar worden wat te weinig gebruikt. Enkel op deze twee momenten en in flashbacks kan je deze muziek horen. Wat ik wel wat jammer vind.

Eén van de beste dingen dat ik in een recente game heb gedaan is mensen afknallen en bommen werpen op “Don’t Worry, Be Happy”.

Game breaking bugs

Helaas zitten er nog een hoop bugs in de game. Hier en daar heb ik momenten meegemaakt dat ik eigenlijk niet meer verder kon door een bug. Een dialoogoptie die niet meer kwam opdagen, Peter die niet meer kon praten met een bepaalde persoon of een pad waar Star-Lord zich plots omdraait en weer terug keert. Door deze bugs werd ik soms wel eens genoodzaakt om gebruik maken van “Restart last checkpoint” om zo toch weer verder te kunnen.

De game zit niet vól met bugs. Het is zeker geen Cyberpunk geval. Maar toch een 4 à 5-tal keer heb ik het meegemaakt door mijn hele playthrough. Hier en daar voelen de bewegingen van Star-Lord ook wel wat clunky en niet zo smooth als ze zouden moeten zijn.

Singleplayers zijn niet dood

Misschien nog de belangrijkste keuze die de studio gemaakt heeft is om af te stappen van de multiplayer en zich volledig te focussen op een singleplayer-avontuur. Na de hot mess die Marvel’s Avengers heet, was en na een heleboel kritiek over de end-game en hoe repetitief de multiplayer was, heeft Eidos-Montréal er wel zijn lesje uit geleerd. Iemand zei ooit dat singleplayer games zouden uitsterven, maar zoals je ziet is dit zeker niet het geval.

Conclusie

Square Enix en Eidos-Montréal komen het goedmaken na hun Avengers game en geven ons een geweldige singleplayer. Actie, avontuur en de conversaties gaan hier hand in hand. Er is voldoende afwisseling en van geen van beide had ik het gevoel dat er te veel van was. Perfectly balanced, as all things should be. Een heleboel humor zorgt ervoor dat je al lachend door deze verhaallijn gaat. Soms werd er nogal veel onder de Guardians gepraat, wat soms wat overbodig aanvoelde voor mij.

De mechanics in de game maken het leuk om te spelen en is ook uniek op de markt. Met de Huddle en de tactische commando’s wordt het nooit saai om te vechten tegen vijanden. Het verhaal is een origineel verhaal, eentje dat we voorheen nog niet zagen in films of comics. En daarnaast is het nog eens een goed verhaal dat ook in het kader past van Marvel (maar aan de andere kant, wat past er niet in).

Mocht je geen fan zijn Marvel houdt dit je helemaal niet tegen om deze game te spelen. Ongetwijfeld is het een heel leuk avontuur en wie weet, achteraf, denk je er toch eens aan om de film van Guardians of the Galaxy te bekijken. Als je een fan bent van de Guardians, dan zou ik zeggen ga ervoor. De studio heeft er veel werk aan gehad en hebben het gevoel van de Guardians perfect verwerkt in een game.

Hoe we het product in bezit kregen	We kregen een code voor de game van de uitgever.
Betrokkenheid	De review werd gepubliceerd zonder goedkeuring van het PR-bureau, de ontwikkelaar of de uitgever. Geen enkele andere partij heeft invloed gehad op de inhoud van dit stuk.
Affiliate	Dit artikel kan affiliate links bevatten. Gamerverse ontvangt een commissie wanneer er een product wordt gekocht via de link.
Compensatie van fabrikant	We werden niet vergoed voor deze review.