Review Fairy Tail: Enkel voor de fans

“Do fairies have tails? More than that, do fairies even exist? Nobody knows for sure. So this guild is like them, an eternal mystery, an eternal adventure.” – Hiro Mashima

Wat is Fairy Tail?

Fairy Tail is een manga-serie die uiteindelijk in een anime werd gemaakt. De bedenker hiervan is Hiro Mashima. De anime is opgesplitst in drie stukken met daarbij nog het verhaal over hoe de eerste Guild Master Fairy Tail opstartte en nog een film. De anime eindigde een tijdje geleden. Het verhaal van Fairy Tail is volledig afgerond, alleen gingen de trouwe guild-leden nog op een 100-year quest. Het kan dus zijn dat er nog wel iets te wachten staat voor de anime-fans. Fairy Tail is zelf terug te vinden op Netflix, maar dan enkel met Franse ondertiteling helaas.

Nu de anime ten einde is, is het wel leuk dat we de kans krijgen om een “nieuw” avontuur te beleven met onze trouwe vrienden.

Graphics

Eerst en vooral lijken de graphics niet zo oké. In het begin moest ik er toch wel even aan wennen. Ik dacht dat Natsu littekens had op zijn armen van een gevecht, maar dat bleek echter gewoon de shading te zijn van het personage. Het gebeurt niet enkel bij Natsu, de shading van de meeste personages lijken wat raar te zijn. Als je een goed oog hebt zie je ook dat hier driemaal hetzelfde model van personage wordt gebruikt.

Ook zijn er zo’n 7 standaard vijandmodellen. Om er wat “creatief” mee om te gaan, hebben ze de vijanden verkleurd en ze wat sterker gemaakt in andere gebieden. Blijkbaar hadden ze wat tijd (of geld) te kort om meerdere models te maken. Soms gebeurt het ook dat een belangrijk personage zelfs nooit op het scherm verschijnt.

Vijanden die hetzelfde eruit zien en dezelfde models door de stad vind ik persoonlijk niet erg, maar het is wat vreemd dat je tegen iemand staat te praten maar ze nooit echt “ziet”.

Muziek en voice acting

De muziek geeft echt wel dat Fairy Tail gevoel. Vanaf het startscherm voel je de sfeer van de befaamde Fairy Tail guild. Dat zit dus helemaal goed. Wat voice acting betreft wordt dat gelukkig gedaan door de originele stemmen. En met origineel bedoel ik dan wel de échte originele, de Japanse stemmen. Er is, voorlopig, geen optie om de game in het Engels te spelen.

Het enige wat mij wat stoort aan de voice acting, is dat sommige personages geen stem hebben. Zo heeft Milliana geen stem, maar wel tekst in de game en zijn er council members die ook geen voice acting hebben, terwijl ze dat wel duidelijk hebben in de anime-reeks. Dat is wat vreemd. Wanneer het gesprek dus plaatsvindt hoor je Erza alles vertellen en plots is het stil omdat Milliana aan het woord is.

Ik ben heel tevreden met de Japanse stemmen. Ik was even in paniek toen ik geen optie zag staan met “Audio Japanese, Audio English”, maar gelukkig was het dus standaard in het Japans.

Story

Het verhaal begint net voor de befaamde time-skip. Mocht je die dus nog niet hebben gezien, start niet met de game. Ik verplicht je ook niet om weg te gaan, maar verder lezen vanaf dit punt brengt spoilers met zich mee.

Na de time-skip werden de sterkste guild-leden voor zo’n zeven jaar “opgesloten”, zonder dat zelf te beseffen. Natuurlijk stond de tijd niet stil en Fairy Tail ging van één van de bekendste guilds, naar de slechtste in heel het land. Wanneer Natsu, Erza, Gray, Lucy en anderen terugkeren, zijn ze vastberaden om de Guild terug te krijgen naar de nummer 1 in Fiore.

Terwijl ze weg waren werd er een evenement georganiseerd: The Grand Magic Games. Dit is voor Fairy Tail dé kans om wat naambekendheid te krijgen. De game vangt aan iets voor de time-skip tot het begin van de “laatste” arc in Fairy Tail. De game stopt wanneer je iedereen weer terug hebt verzameld na de tweede time-skip. Toch op Story gebied, natuurlijk kan je gewoon verder blijven spelen.

Het verhaal wordt echter wel niet zo goed verteld. Het meeste gebeurt in slechte graphics-stijl. Hier en daar is er wel een filmpje en daar heb ik niets over te klagen. Soms “vechten” ze in de overworld en dat… is echter wat anders.

Gameplay

Omdat je weer moet klimmen van onderaan de ladder naar de top van Mt. Everest begin je dus met heel erg makkelijke missies aan te nemen. Een paar vogels doden, ondergoed zoeken en een paar bandieten stoppen. De zijmissies worden nooit echt bijster interessant en zijn vrij repetitief, maar gelukkig zijn de storyline-missies wel entertainend genoeg.

Quests hebben soms een vereist personage nodig. Deze moet dan uiteraard wel mee op de missie. Je begint met D-rank quests en kan zo klimmen naar S-rank quests. Je verdient Renown per missie. Deze renown zorgt ervoor dat je punten verdient en zo in de ranking van Guilds stijgt. Tijdens missies bind je ook wat met je teamleden.

Bonding

Wanneer je genoeg quests hebt gedaan met bepaalde personages, stijgt hun bondingslevel. Ze hebben een gesprek en hun level stijgt dan waardoor je een bonus krijgt als ze samenwerken. Dit is wat vergelijkbaar met Fire Emblem of Trails of Cold Steel. Maar de focus ligt hier niet echt op de gesprekken. De gesprekken staan meestal los van elkaar en soms hebben personages zelf niet eens een dialoog. Je gaat naar het personage en voila… euhm… bonding level omhoog?

Dat is nu wel het jammere eraan. Ik stak soms personages samen in een team die elkaar amper hebben gezien in de anime. Ik werd benieuwd over wat hun bindingsdialoog dan zou gaan, maar helaas was dat dus letterlijk niets.

Character level

Je character level kan je omhoog helpen met punten die je verdient wanneer je guild rank omhoog gaat. Elk speelbaar personage kan een character level hebben van ten hoogste tien. Deze geeft je dan een aantal bonussen.

Gevechten

Het grootste deel van de gameplay is wel gefocust op het vechten. Elke vijand heeft zwaktes en weerstanden en staan op een 3×3 grid op een veld. Je personages hebben aanvallen die soms twee horizontale vakken raakt of twee verticale. Om zoveel mogelijk vijanden te raken is er dus wel een vorm van tactisch denken vereist. Later in het spel krijg je nieuwe aanvallen, worden bestaande aanvallen sterker en kan je ook vijanden een rij naar achteren of naar voren duwen. Zo krijgt het volgende personage de kans om meerdere vijanden te raken.

Je hebt een aantal opties wanneer het je beurt is. Je kan verdedigen, gewoon aanvallen, magie gebruiken, een item gebruiken of weglopen. Later in de game ontgrendel je ook het “awakening” aspect. Dan kan Natsu bijvoorbeeld zijn Dragon Force gebruiken. Een simpele aanval zal weinig indruk maken op je vijand. Magic is dan ook de focus van Fairy Tail.

Daardoor is een personage ook verslagen wanneer de Magic Points op zijn (of uiteraard ook de HP balk). Maar wanneer je personage wat gestegen is in level heb ik nooit echt het probleem gehad dat ik moest letten op de MP balk.

Magic Chain

Vanaf je eerst battle wordt al uitgelegd hoe de Magic Chain werkt. Per aanval die je doet wordt een cirkel, rechts in je scherm, opgevuld. Wanneer deze vol is kan je een Magic Chain activeren. Dan vallen personage achter elkaar aan en wordt er, op het einde, een finishing move geactiveerd. Dit gebeurt niet altijd, want je Magic Chain kan ook mislukken. Om de kans te verhogen dat deze lukt moet je je bonding level en character level omhoog helpen.

De aanval-animaties doen het wel zeer goed in de game. Zelf de goeie oude Roar of the Fire Dragon is entertaining om te zien. Telkens dezelfde aanval zien kan echter saai zijn. Er is wel een optie om de attack animations uit te schakelen. En mocht je er helemaal geen zin in hebben kan je ook de auto-fight functie activeren.

Conclusie

Als je geen Fairy Tail fan bent, denk er dan zeker niet aan om deze game te kopen. Het verhaal wordt niet entertainend genoeg verteld wanneer je er niets van weet. Voor Fairy Tail fans is het wel een goede opfrisser van wat er precies allemaal gebeurd is.

Maar ook aan fans van de franchise zou ik andere games aanraden in dit genre. Er zijn tal van betere games op de markt. Natuurlijk heb je dan de sfeer niet die je krijgt bij Fairy Tail. Als een echte Fairy Tail fan vond ik het uiteraard wel leuk om al de personages in actie te zien. Zo zijn er 16 speelbare personages met elk hun unieke aanvallen en animaties. Nogmaals, de attack animations zitten volledig goed. Alleen konden ze veel meer met de game gedaan hebben. Het leek een heel leuk en ambitieus project, maar ik heb het gevoel dat de game niet 100% afgewerkt is. Vooral door de graphics en het tekort aan models voor personages.

Er is wel wat fanservice aanwezig, zo is de zwembadscène volledig geanimeerd. Misschien hebben ze de focus wat verkeerd gelegd? Fairy Tail fans raad ik aan om er nog eens goed over na te denken (of te wachten op een sale, want 60-70 euro voor deze titel is voor iedereen te veel). Aan nieuwelingen zou ik zeggen: neem plaats, pak wat popcorn en geniet van de anime-reeks.