Is het net zo'n exploderende fun als de Prinny's zelf zijn? Met hun favoriete stopwoord “dood” nemen ze een plaatsje in de spotlights in deze twee platformers.
Wat zijn Prinny's?
De Prinny's stammen voor uit de Disgaea games. De welgekende turn-based strategy game waarbij je je eigen demonen maakt en deze traint en gebruikt om een leger te vormen en zo je troon als Demon Lord terug te nemen. Etna, de meester over de Prinny's komt ook voor in deze games. Maar in deze spin-offs van de reeks staan de Prinny's centraal. De – handle with care – pinguïns die de laagste van de laagste demonen zijn en ontploffen wanneer je ze te hardhandig aanpakt.
Deze spin-off games pakken het iets anders aan en zijn beiden hardcore platformers.
Prinny 1: Can I really be a hero?
In de eerste game vraagt Etna aan de Prinny squad om haar een speciaal dessert te maken. Dit dessert vraagt echter om de vreemdste en meest zeldzame ingrediënten die jij moet verzamelen om zo het dessert te maken. Je hebt echter maar tien uur tijd om dit te voltooien. De Prinny squad bestaat uit 1000 Prinny's. Wanneer eentje sterft ben je dus je leven kwijt. Dit wel zeggen dat je 1000 levens hebt om de game uit te spelen.
Telkens wanneer je een level voltooit tikt de klok verder en krijg je telkens één uur minder. De moeilijkheidsgraad van de levels verandert telkens. In het begin kan een level een één ster moeilijkheidsgraad hebben maar na een paar uur kan deze plots de moeilijkste graad hebben. Alles hangt dus af van timing.
Telkens op het einde van een level is er een boss die je moet verslaan om zo een ingrediënt te krijgen. Prinny's zijn echter hele zwakke demonen en kunnen niet erg veel. Gelukkig hebben ze twee zwaarden om hen te verdedigen. Zo kunnen ze, net zoals in de games, aanvallen met behulp van deze zwaarden. Je hebt een gewone aanval en een aanval waarbij je springt en meerdere malen in de lucht kan aanvallen.
Ook kan je springen op vijanden. Dit zorgt er niet voor dat deze verslagen worden maar eerder eventjes buiten westen zijn. Deze mechanic wordt aangemoedigd om te gebruiken omdat je op deze manier je Combo meter vol krijgt en op deze manier de bosses kan verslaan. In de eerste game krijg je hier en daar bonuspunten of een extra leven voor de combo's die je maakt, maar verder wordt er niet echt iets mee gedaan.
Prinny 2: Dawn of Operation Panties, Dood!
In de tweede game wordt de Prinny Squad ingezet om het ondergoed van Etna terug te vinden en te zorgen dat deze veilig wordt teruggebracht. Voor de rest blijft het meeste gelijk. Duizend levens, platformer, verschillende levels enzovoort.
Alleen doet het vervolg wel een aantal dingen beter. Zo heb je de moeilijkheidsgraad die deze keer wel aangepast kan worden. Er zijn drie verschillende niveaus. De makkelijkste wordt echter “Baby” genoemd. Zo heb je door de levels extra blokken die je helpen bij moeilijke sprongen of vijanden en kan je drie hits krijgen voor je ontploft. Bij standaard wordt dit aangepast naar twee en geen extra blokken en bij de laatste mag je geen enkele vijand raken.
Het combo systeem werd ook verbeterd. Wanneer deze meter gevuld wordt doe je meer schade aan vijanden en kan je ze verslaan door gewoon rond te draaien. Dat zorgt ervoor dat je nog meer je best doet om deze combo meter vol te krijgen en dus zoveel mogelijk op vijanden te springen.
Te moeilijk
Deze games zijn echter wel verschrikkelijk moeilijk. Niet in de goede zin, toch niet voor mij. Soms kan een uitdaging het leuk maken in een game, maar na vijftig maal te proberen had ik er ook wel eventjes genoeg van. Dan gaat het niet perse om skill, soms ga je gewoon dood en kan je er niets aan doen. Je raakt iets en valt in de afgrond die ervoor zorgt dat het een instakill wordt, plots vliegt er een vuurbal op je af uit het niets, patronen van vijanden zijn soms totaal niet te voorspellen waardoor je naast een vijand springt en zo sterft…
Wanneer je springt in deze platformer is de afstand van je sprong al bepaald. Je kan een dubbele sprong doen en zo je richting aanpassen maar daar blijft het bij. Een kleine sprong, een grote sprong, allemaal niet van toepassing. Je springt en dat is het. Het is geen Mario waar je dus wat skill nodig hebt om de juiste afstand af te leggen. De mechanic maakt het niet zo dynamisch om jezelf nog mid-air te redden en dat maakt het voor mij nog frustrerender om de game te spelen.
Zelf met de baby mode aan is het nog een hele taak om daadwerkelijk het einde van de game te halen. Je levens veranderen in luiers, je waardigheid zakt de grond in en nog lukt het je niet…
Misschien is het gewoon een kwestie van “git gud” maar het was een serieuze afknapper voor mij.
Remaster?
Is er iets extra's aan de games toegevoegd? Nee. Updated visuals en daar stopt het eigenlijk. Niets extra's toegevoegd, alleen de DLC. De games stammen af uit 2008 en 2010 en dus voelt de gameplay wel wat outdated. Zeker met het niet-dynamische springen in een platformer.
Conclusie
Als je geen fan bent van de serie zou ik deze zeker niet aanraden. Er zijn veel betere platformers op de markt in deze periode. Zelf als je een moeilijke platformer wilt kan ik er een hoopje opsommen die leuker zijn dan deze game. De humor zit wel goed en qua sound & voice-acting is de game geweldig. Maar in deze prijsklasse is het toch wel tweemaal nadenken voor je een game koopt die een decennia oud is, dood!
Review disclosure
Hoe we het product in bezit kregen | We kregen een code van de uitgever. |
Betrokkenheid | De review werd gepubliceerd zonder goedkeuring van het persbureau, de ontwikkelaar of de uitgever. Geen enkele andere partij heeft invloed gehad op de inhoud van dit stuk. |
Affiliate | Dit artikel kan affiliate links bevatten. Gamerverse ontvangt een commissie wanneer er een product wordt gekocht via de link. |
Compensatie van fabrikant | We werden niet vergoed voor deze review. |
Samenvatting
PRO
- Voice acting
- Muziek
- Humor
CON
- Moeilijkheid
- Outdated
- Controls