Als een échte fan van Monster Collectors heb ik al erg vaak in toplijsten Monster Rancher zien passeren. Toen ik zag dat deze games alsook werden uitgebracht voor de Switch moest ik deze wel in huis halen. Whatever it takes. Maar was mijn enthousiasme terecht?
Not Pokémon
Wanneer je Monster Collector hoort, denk je waarschijnlijk meteen aan Pokémon. Pokémon domineert de markt van Monster Collector games nu al een decennia of twee. Hoewel Pokémon misschien wel de bekendste is, is deze franchise lang niet de enige op de markt. In mijn opinie is Pokémon zelfs niet de beste op de markt. Toch kunnen we Monster Rancher en Pokémon niet rechtstreeks met elkaar vergelijken, voornamelijk wat betreft de traditionele gevechten die we gewend zijn van Pokémon.
De bedoeling in Monster Rancher is om je monster op te voeden. En ja, je kan er maar eentje tegelijkertijd op je boerderij hebben. Elke week (of beurt) in de game kan je kiezen wat je met je monster zal doen. Het grootste deel van de gameplay bestaat dan ook uit deze mechanic. Je kan in een menu kiezen of je monster gaat vechten, werken of trainen. In een (nogal schattige) animatie zie je of je monster al dan niet slaagt.
Zoals ik al eerder schreef bestaan de gevechten in deze game niet uit het traditionele. De gevechten zijn eerder realtime. Een leuke feature is wel dat je kan kiezen of je zelf de controle neemt over je monster, of hem/haar/het vrij laat om te doen wat hij wil. De positie tegenover je vijand speelt een grote rol aangezien je sommige aanvallen pas van een lange afstand kan gebruiken en andere dan weer van dicht. In de gevechten beweeg je je monster. Aan de hand van de afstand kies je op deze manier welke move je gebruikt. Elke aanval kost ook een aantal punten die je monster ook weer terugkrijgt. Je kan het zien als SP of Mana uit andere games.
Paren en schijfjes
Eén van de belangrijkste mechanics in Monster Rancher is de manier waarop je monsters krijgt. Als je een nieuw monster wilt kan je je huidig monster laten bevriezen. Door deze te bevriezen wordt hij niet ouder (want de monsters kunnen sterven van ouderdom). Een soort fusion mechanic laat je twee monsters samenbrengen tot een nieuw monster. En ta-da je hebt een nieuwe baby!
Maar je moet uiteraard aan twee monsters komen alvorens je baby’s kan maken. In het begin van het spel krijg je de optie om een monster te gaan kopen of om de Disc Stone te gebruiken. Zo’n twintig jaar terug moesten we nog discs in onze consoles steken (gek hé?!). Monster Rancher had een heel creatieve manier om hiermee om te gaan. Iets wat ik nog nooit eerder gezien had. Door een bepaalde cd in te steken van je favoriete band, kon je een monster krijgen. Zo krijg je bijvoorbeeld een monster door de cd van “Mariah Carrey – Merry Christmas” in je console te steken.
Een heel creatief idee volgens mij, maar helaas krijg je in het game slot van de Switch niet zo makkelijk een CD. Het zou ook wat raar zijn om in deze digitale wereld plots met CD’s te werken. Koei Tecmo loste dit wel op. Je kan nu gewoon zoeken naar een artist of naam van een album. Je kiest een bepaald album en ta-da! Alweer een nieuwe baby! Een goeie oplossing. Maar dit haalt het unieke aspect van de Monster Rancher games toch wat weg.
Monster Rancher 2
Monster Rancher 2 heeft hier en daar wat verbeteringen ten opzichte van de eerste, hoewel het meeste ongewijzigd blijft. Er zijn uiteraard nieuwe monsters aanwezig, de schattige animaties zijn veranderd in 3D-beelden en er is een kleine storyline aanwezig (die in de eerste game nergens te vinden was).
Ook kan je je ingevroren monsters overplaatsen van de eerste game naar de tweede game.
Conclusie
De band die je opbouwt met je monster is een belangrijk element van deze game. Je krijgt een bepaalde affectie na de zovele uren avontuur met je monster. Je beperken tot één monster heeft zo zijn voor- en nadelen. Zo geraak je makkelijker gehecht aan je monster, maar je kan elke week maar één iets doen. Hoewel je al toegang hebt tot een groot aantal monsters zijn er ook monsters die niet onmiddellijk verkrijgbaar zijn. Deze kan je vrijspelen door bepaalde objectives te halen in de game.
De game is totaal niet wat ik verwachte. En dat maakt deze game dan ook uniek. Het hele disc-verhaal maakt de game nog wat gekker. Alleen jammer dat dit in onze hedendaagse digitale samenleving niet meer werk. In het begin was ik nogal afkeurend naar de game toe, maar hoe meer ik speelde hoe leuker ik het begon te vinden. Ook omdat ik een bepaald doel had zoals de Golden Ape vrijspelen. Het jammere is dat je jezelf een doel moet geven. De game geeft je enkel de opdracht om “de sterkste te worden” and that’s it.
Als je een monster collector fan bent kan ik deze game wel aanraden. Er is een hele waslijst aan monsters te vinden in de game en ook nog eens vrij te spelen. Als je een fan bent van Pokémon en op zoek bent naar iets nieuws denk ik dat je beter nog wat verder zoekt.
Samenvatting
PRO
- Veel monsters aanwezig
- Origineel CD-systeem
- Andere manier van combat
CON
- Amper Story
- Nee, je kan de monsters niet melken
- Maximum één monster op je ranch