After Us, het nieuwste avontuur van Arise: A Simple Story-ontwikkelaar Piccolo Studio en uitgever Private Division, gaat over de destructieve relatie tussen mens en natuur. Het is een mistroostige rondleiding langs menselijk falen en schetst het sombere beeld van waar onze samenleving naartoe gaat als we doorgaan op het pad van vervuiling en vernietiging waar we ons momenteel op bevinden. Eentje met een zware boodschap en sterke ecologische thema’s dus, die ons tijdens het spelen zelfs even tot nadenken doet stemmen.
Spirit of Life
In After Us krijg je de controle over Gaia, een jonge vrouw met spierwitte haren en een zogenaamde Spirit of Life. Samen met haar trotseer je de desolate wereld in een poging om het leven te herstellen. Terwijl de goddelijke Moeder haar eigen levenskracht uitput om de zielen van acht uitgestorven dieren te behouden, krijgt Gaia de taak om het stoffelijk overschot van deze dieren op te sporen en hun zielen terug te brengen naar de Ark. Dat is het centrale doel van After Us, want de dierenzielen bevatten levensessentie die nodig is om de wereld een tweede kans te geven.
De Spaanse studio verpakt dit in een avontuur met overheersende exploratie- en platformelementen. Het doorkruisen en volledig uitkammen van de verschillende surrealistische omgevingen, die stuk voor stuk symbool staan voor de ecologische vernielzucht van de mensheid, is leuk, ook al duurde het wel even voordat ik Gaia’s zweverige beweging goed onder de knie kreeg. Gaia is heel wendbaar in haar beweging en sprongen, maar haar zweverigheid remt de precisie. Hoewel het spel altijd netjes aangeeft waar ze terechtkomt, schatte ik een sprong toch vaak verkeerd in. Dat leek vaak aan de game zelf te liggen in plaats van aan mijn onkunde, maar gelukkig is de game extreem genereus met zijn checkpoints waardoor onze frustratiemeter nooit in het rood ging.

Onnodige combat
In een geforceerde poging om een streepje variatie toe te voegen aan de platformuitdagingen krijg je het sporadisch aan de stok met de gevaarlijke en met olie bedekte Devourers, kwaadaardige geesten van de mensen die de aarde vernietigd hebben en die maar al te graag het laatste levenslicht uit je lichaam knijpen. Op deze intense momenten moet Gaia haar hart vol levensenergie als een boemerang naar de Devourers te smijten om ze te zuiveren en te verslaan, terwijl ze de vijanden ook kortstondig op afstand kan houden met een ‘Burst of Life’. Het mikken van je projectiel tijdens deze flauwe gevechten gaat lastiger dan nodig en eigenlijk voelt elke vijandelijke ontmoeting als een onnodige verstrooiing.

Verrast met visueel ontwerp
De grootste triomf van After Us schuilt vooral in het vermogen om je te verrassen met de surrealistische interpretaties van de wereld waarin we leven en die we beetje bij beetje vernietigen. De wreedheden van de voedselproductie, vervuiling, overconsumptie en ontbossing komen allemaal aan bod. Het levert omgevingen op die niet alleen schitteren in hun visueel ontwerp met verbluffende surrealistische beelden, ze geven meestal een extra draai aan de gameplay waardoor ze de boel fris houden.
Beginnen doe je op een vernielde snelweg, bezaaid met honderden verlaten auto’s. Een vrij lineair level dat je de basis van het spel leert en de wereld introduceert. Daarna kom je automatisch terecht in de Ark, een weelderige en groene wereld vol bomen en watervallen, waar je vrij kunt ronddwalen. Als gevolg daarvan wist ik (en ik ben gelukkig niet de enige) vervolgens niet waar naartoe, terwijl ik gewoon terug moest reizen naar het ‘Dog’ level om mijn reis voort te zetten. Daar mocht het spel wel wat duidelijker zijn. Sowieso geeft After Us je enige vrijheid in het pad dat je volgt.

Memorabele levels
Het avontuur loodst je uiteindelijk voorbij enkele memorabele levels die je makkelijk verbazen, vanwege de artistieke prestaties maar ook de manier waarop ze telkens iets nieuws implementeren. Er is een level waarin je teleporteert tussen televisieschermen die op hetzelfde beeld zijn afgestemd, terwijl je op het platteland, dat nu een vuilnisbelt is waar enorme stukken zwerfvuil het landschap tot aan de horizon bedekken, rekening moet houden met zure regenval. Staat ook op je tocht: een nationaal park dat door overmatige houtkap grotendeels verwoest is en een onderwaterlevel die symbool staat voor de overbevissing met honderden roestige haken die aan de oppervlakte drijven. De symboliek ligt er soms wat te dik op, maar ze zijn onovertroffen qua sfeer. Het streepje muziek van componist Daniel Elms past perfect bij de sombere wereld en maakt het troosteloze plaatje dat deze game schetst helemaal compleet.

Technische probleempjes
Het ziet er allemaal prachtig uit, maar After Us blijft niet gespaard van enkele technische probleempjes. Ik heb het gespeeld op de 2K 60FPS Performance modus en het spel had in bepaalde levels opvallend moeite om een consistente framesnelheid te behouden. Tel daar nog wat stotters bij op waarbij de actie kortstondig bevriest en je beseft dat de game nog wel een patch kan gebruiken om dit op te lossen.

Verdict
Uiteindelijk heb ik, ondanks alle euvels, toch genoten van mijn tijd met After Us. Hoewel degelijk, zal de eigenlijke gameplay geen memorabele impact op je maken. Deze indiegame zal vooral je hart veroveren met de manier waarop het zijn krachtige boodschap in zeer creatieve en visueel verbazende levels verwerkt.
Samenvatting
After Us is een oerdegelijke exploratie- en puzzelplatformer, hoewel de besturing wel wat nauwkeuriger kon. Trekt vooral de aandacht met zijn surrealistische levelontwerp en krachtige boodschap over de menselijke onverschilligheid voor de natuur.
PRO
- Leveldesign is top
- Geweldige sfeerzetting
- Elke level biedt een nieuwe verrassing
CON
- Technische euvels
- Combat voelt wat onnodig