Dit is een waar gebeurd verhaal over iemand met een geweldig goed idee, over een winnaar die tegelijkertijd een verliezer was, over een avontuur, over hoe spam een droom verpeste.
Game Mania is vaak mijn gamewinkel bij uitstek waar ik fysieke games koop. Soms zijn er leuke deals waar ik dan een aantal games meepik en ik houd dus van nature de winkel goed in de gaten. It was a normal day in September… Ik checkte de site zoals ik wel vaker doe. Plots zie ik een prikkelend bericht verschijnen in de slider bovenaan de site “Schrijf je in voor de Vlaamse Game Day en pitch je game idee“.
Een kleine sidenote. Eén van mijn vele dromen is om ooit een indie game op de markt te brengen. Met dat idee speel ik ondertussen al een aantal jaar. Het idee zweeft rond in mijn hoofd en soms komt het dan weer eens naar boven en werk ik eraan om het idee wat beter te maken. Kort samengevat zou het een RPG-game zijn waarin je iedereen die je ziet kan toevoegen aan je leger (gelijkaardig aan Watch Dogs Legion). Met dat leger versla je een gestoorde koning en zijn leger. Dit idee heeft copyright dus waag het niet om mijn idee te stelen! Ik houd van games waarin je zoveel mogelijk speelbare personages hebt. Daarom is een monster tamer game toch wel één van mijn favoriete genres.
Het was een normale dag in september, tot ik plots de kans kreeg om mijn droom werkelijkheid te maken.
We gaan verder met het verhaal! Ik schreef mijn idee in. De eerste plaats werd beloond met een Nintendo Switch Lite, de tweede plaats met een waardebon van 200 euro en derde plaats een waardebon van 100 euro. De Vlaamse Game Day kwam dichter en dichter. Uiteindelijk kreeg ik een mail met de titel “je bent uitgenodigd voor de Vlaamse Game Day!” Daar stond dus niets in over mijn nominatie voor de finale. “Raar,” dacht ik. “Wie kan er nu een beter idee hebben dan dat van mij?” Maar het was nu eenmaal zo. Geen finalist, geen prijs.
Gerelateerde verhalen
Eén week na de Game Day waren er een aantal problemen met persberichten die niet binnenkwamen op mijn mailadres. Na een tijdje realiseerde ik mij dat deze allemaal in mijn spambox terechtkwamen. Daar zag ik nog een mail staan. “Je bent geselecteerd tot finalist op de Vlaamse Game Day!” Een kleine hartaanval toen ik die mail zag staan. Ik klikte erop en toen zag dat ik dus wel degelijk geselecteerd was als finalist. Het vertrouwen in mijn idee was hersteld! Alleen, de wedstrijd ging door zeven dagen geleden…
Ik stuurde een heel vriendelijk mailtje naar degene die mij uitgenodigd had. Hij stuurde me snel terug dat ik, ook al was ik niet aanwezig, een waardebon won van 100 euro omdat ik derde was! Niet alles was dus verloren. Mijn goede vriend Thibault zou de bon komende vrijdag ophalen in Antwerpen want ik was druk bezig met stage (de reden waarom ik niet zoveel heb geschreven voor Gamerverse). Nogmaals bedankt Thibault.
Het avontuur nam epische proporties aan en was te groot geworden voor mezelf. Ik moest versterking inschakelen.
Vooraf had ik de zaak gebeld om overeen te komen dat Thibault de bon zou komen ophalen. Thibault ging langs, maar kreeg de bon niet mee. Eerst dacht ik dat hij aan het lachen was, maar wat bleek, hij meende het. Er was een vervanger aanwezig in de winkel en die waren niet op de hoogte van de regeling. What a waste…
Ondertussen zijn we zo’n drie weken later en ben ik eindelijk zelf naar de winkel in Antwerpen kunnen trekken. Gelukkig waren er geen vervangers deze keer en kreeg ik de bon dus wel mee. Zo heb ik dus een maand na de feiten toch de waardebon gescoord van 100 euro.
Dit was dus het verhaal dat schuilging achter de waardebon die ik sinds gisteren in mijn handen heb. Spijtig dat ik mijn game idee niet heb kunnen pitchen aan een professionele jury, want daar ging het eigenlijk om. Kijken of mijn game zou aanslaan bij het publiek en wat er nog beter zou kunnen. Ik deed het niet echt voor de prijs, maar uiteraard is het mooi meegenomen. Helaas zal de bon al meteen opgebruikt zijn komende maand, want het dual pack van Sword en Shield komt eraan!
Bij deze een kleine tip: controleer vaak genoeg je spambox… I learned it the hard way.
