Review: Super Mario RPG – Herboren klassieker

Nintendo heeft zorgvuldig het stof van Super Mario RPG geblazen en het spel vervolgens grondig opgepoetst en gepolijst voor de Nintendo Switch. Een remake vereist altijd een delicate balans tussen het heden en het verleden. De kritieke vraag die opdoemt is dan ook of Nintendo erin is geslaagd deze klassieker naar 2023 te tillen zonder de tijdloze magie van Super Mario RPG te verliezen. En, belangrijker nog, doorstaat de game zelf de tand des tijds? Ik neem je graag mee op mijn reis. 

Super Mario RPG ontsproot in 1996 uit een opmerkelijke samenwerking tussen twee Japanse giganten: Nintendo en Squaresoft, nu beter bekend als Square Enix. Hoewel ik de game al eerder had verkend via de SNES Mini-console, liet ik me destijds afleiden en wist ik nooit verder te komen dan halverwege het verhaal. Nu was het eindelijk tijd om de draad weer op te pakken. 

Schmidt’s sluwe streken

Het avontuur van Super Mario RPG begint waar bijna elke andere Mario-game eindigt: een duel met Bowser. Zoals zo vaak heeft hij prinses Peach ontvoerd in een poging haar hart te veroveren. Het is aan onze besnorde held om deze damsel-in-distress te redden.

Tijdens het gevecht worden ze echter onderbroken door een gigantisch zwaard dat uit de lucht valt en het kasteel doorboort. Zo ontdekken we al snel dat we een nieuwe tegenstander hebben, genaamd Schmidt, die de wereld wil overspoelen met wapens. Om het Paddenstoelenrijk te redden, moet Mario op zoek naar zeven sterrenstukken. 

Diepere plot, sterkere karakters

Verwacht dus niet zomaar de standaard verhaallijn. Deze plot heeft beduidend meer diepgang dan de gemiddelde Mario-game. Ook de personages, zowel oude bekenden als nieuwe gezichten, vertonen meer uitgesproken persoonlijkheden.

Bowser kruipt vaker uit zijn schulp om zijn emotionele kant te tonen, Peach blijkt onbevreesd en kan perfect haar mannetje staan. En dan zijn er ook nog charmante ‘nieuwelingen’ zoals Mallow – een wolkachtig wezen dat zich een kikker waant – en Geno – een door Pinokkio geïnspireerd personages waarin een spirit uit de Sterrenweg huist – die heel wat charme toevoegen. 

Strijdritme

Super Mario RPG hanteert een turn-based gevechtssysteem. Voor elke confrontatie vorm je meestal een trio, met Mario als vaste pion. Jij hebt de vrijheid om de twee andere teamgenoten te kiezen, die bovendien bij elke beurt kunnen wisselen. Elk personage voegt op zijn eigen unieke manier iets toe aan de tactische mix. Je staat tegenover een breed scala aan vijanden, variërend van bizar tot komisch. Juist deze diversiteit maakt van Super Mario RPG een kleurrijke en verfrissende ervaring.

Wat de strijd extra boeiend maakt, is de nadruk op timing. Door precies op het juiste moment op de A-knop te drukken, maak je het verschil met een krachtigere aanval of het vakkundig ontwijken van de uithalen van de tegenstander.

Een positieve toevoeging is dat Nintendo, in tegenstelling tot de oorspronkelijke game, nu handige visuele hints introduceert – herkenbaar aan het opvallende uitroepteken – die het ritme van het gevecht beter zichtbaar maken.

Oude charme, nieuwe glans

Het is niet verrassend dat je op bepaalde momenten het verouderde karakter van deze bijna dertig jaar oude titel ervaart. Dit werd voor mij vooral duidelijk bij de minigames, die ik in principe als leuke afwisseling beschouwde, maar qua besturing enigszins stroef aanvoelden.

Niettemin zijn dit slechts minieme minpunten die geen afbreuk doen aan het glansrijke geheel. De geüpdatete graphics en de vernieuwde soundtrack zijn simpelweg onberispelijk en de dialogen hebben me meer dan één keer luidop doen lachen.

Conclusie

Ik heb het verhaal in ongeveer tien uur doorgespeeld en ben verheugd dat Nintendo ons deze geliefde en bejubelde klassieker (opnieuw) laat ontdekken. Het is duidelijk dat Super Mario RPG de weg heeft vrijgemaakt voor latere titels zoals de Paper Mario- en Mario en Luigi-serie.

Het heeft me oprecht verrast hoe dit spel, zelfs na al die tijd, nog steeds zo relevant en meeslepend is. Het doet ons wegdromen over wat mogelijk zou zijn als Nintendo een gedurfd spel als dit vandaag zou uitbrengen.