Lisa is een game die al in 2014 uitkwam. Een maand geleden kwam de definitive edition uit. Hier schrok ik even van aangezien ik nog nooit eerder van deze game had gehoord. Hoezo wist ik hier niets van? Hoezo heb ik dit over het hoofd gezien?
Eerst deed het me wat denken aan The Binding of Isaac door de cover foto. Grote vleesachtige monsters klaar om je toe te takelen. Precies je mama in één van de beste roguelikes die er bestaat. Maar dit denken was volledig verkeerd van me.
In Lisa kan je spelen als twee personages. Het ene personage is een oudere man, Brad, en het andere personage is een jonge vrouw, Buddy. De “white flash” zorgde ervoor dat alle vrouwen van de planeet verdwenen en er enkel nog mannen waren. Brad vond echter op een dag Buddy als baby en liet haar opgroeien in een kelder. Zo wou Brad haar beschermen van alle mannen die seksuele intenties zouden hebben. Maar op een dag ontsnapt ze en weet de wereld dat er een vrouw is.
Ik kreeg de kans om de game te spelen om Gamescom en ik werd even omvergeblazen. In deze post-apocalyptische RPG kon ik meteen de link leggen naar Earthbound en Undertale. Dit kon de publisher, die naast me stond, ook bevestigen. Hoewel Undertale later uitkwam dan de originele versie van Lisa.
In de twintig minuten die ik kon spelen van de demo kon ik dit allemaal duidelijk zien. De muziek was origineel en gaf exact het gevoel dat de banner laat uitschijnen. Kleine geluidjes wanneer je in het menu navigeert maakten het mooi af. Onmiddellijk werd ik ook geïntroduceerd tot de duistere humor die gebruikt wordt. Zo wist ik meteen dat deze game helemaal iets voor mij is.
Als van fan zowel Earthbound als Undertale kan ik het me niet vergeven dat ik deze game heb gemist op mijn radar. Met de definitive edition is het het ideale moment om deze game in huis te halen. Maak niet dezelfde fout als mij. Na de demo te spelen wou ik alleen maar meer. Dat kan je dan wel een geslaagde demo noemen.
