The Menu is geen film die je moet kijken. Het is een film die je moet degustreren. Proef de subtiele onderliggende thema’s op een bedje van spanning met een vleugje humor en een ietwat bittere nasmaak.
Geen trage eerste act in The Menu, want als kijker word je meteen samen met de personages op de boot gezet richting Hawthorn Island, waar topchef Julian Slowik (Ralph Fiennes) met veel show zijn exclusieve restaurant uitbaat.
En eigenlijk is dat al meer dan wat je moet weten om van deze film te kunnen smullen. The Menu is een van die films die beter wordt hoe minder je ervan weet. Vanuit dat opzicht is het misschien zelfs een voordeel dat de film nog niet bij het grote publiek op de radar staat. Tijd om je onwetende vrienden mee te sleuren naar de cinema en te smullen van hun gezichtsuitdrukking wanneer ‘dat moment’ op het doek wordt geprojecteerd. Doe jezelf en plezier en laat je verrassen door The Menu.
Wil je je toch eerst liever wat inlezen? Ook goed! Reeds van het eerste moment dat Chef in beeld komt, wordt het duidelijk dat er een schroefje los zit bij de geniale man. Maar is dat geen vereiste om grootste dingen te realiseren? The Menu focust zich op die extreem dunne grens tussen gestoord en geniaal.
Betweterige foodies
The Menu is een ware rollercoaster die geen minuut gaat vervelen, maar het is zoveel meer dan dat. Het is een middelvinger naar de rijken die 1200 EUR neerleggen voor een maaltijd die ze zich enkele weken later niet eens meer herinneren. De film viseert zelfs die betweterige ‘foodies’ die elke maaltijd fotograferen en je vervolgens de les spellen over kooktechnieken die geen enkele sterfeling ooit zal gebruiken.
Het acteerwerk van Ralph Fiennes is om de vingers bij af te likken, en hetzelfde geldt voor Nicholas Hoult en publiekslieveling Anya Taylor-Joy. Cinematografisch (ergens is er een foodie die zich ergert aan pretentieuze ‘critici’ die dergelijke termen gebruiken) is het bovendien een van de beste films van dit jaar. De verfijning van de gerechten werd doorgevoerd naar elk shot en de hele film werd opgebouwd volgens, wel, een menu.
The Menu is ongetwijfeld een van de grootste verrassingen van dit jaar. Het einde kon me helaas niet overtuigen, maar die nasmaak wordt snel weggespoeld als ik terugdenk aan de uitstekende casting, verfijnde visuals en de meergelaagdheid die achter de film schuilt.
