Review Astro’s Playroom: meer dan bloatware

Wanneer je voor het eerst jouw PS5 opstart, wil je wellicht meteen in Spider-Man: Miles Morales of Demon’s Soul’s duiken. Het loont echter de moeite om eerst even een tussenstop te maken bij de uitstekende 3D platformer Astro’s Playroom.

Je kent het wel: je koopt een nieuwe smartphone of computer en reeds bij de eerste keer opstarten staat die vol applicaties die je toch nooit zal gebruiken. Weinig is vervelender. Bij de PlayStation 5 wordt de game Astro’s Playroom geleverd. Net zoals bij de PlayStation 4 en PS VR, werd die game hier ook weer ontwikkeld met de bedoeling om je van je sokken te blazen. De game moet nieuwkomers demonstreren tot wat het nieuwe apparaat in staat is, en dit geval gaat het dan voornamelijk om de controller.

De game schilder je wellicht al snel af als “iets om ooit te spelen wanneer er niets anders te spelen is”, maar met die mentaliteit mis je een van de leukste ervaringen die de PS5 op dit moment te bieden heeft.

Een sensationele belevenis

Wanneer je de game opstart, begint de dolle pret al. En geloof me, het is écht pret. In tegenstelling tot de Xbox Series X (een uitstekende console, maar alles voelt erg vertrouwd aan), is dit werkelijk een nieuwe ervaring die geregeld een glimlach op je gezicht tovert. Alvorens je in de game duikt, krijg je een scherm te zien waar de mogelijkheden van de controller worden gedemonstreerd. Het touchpad en de microfoon stellen niet veel voor, maar de adaptive triggers en haptic feedback zijn mind-blowing. Die kleine demo is echter maar een klein opwarmertje vergeleken met de resterende 3 tot 5 uren speelplezier die je nog staan te wachten in de game.

Duik in de PS5

Ondanks dat ik al meermaals heb aangehaald dat de game vooral de DualSense doet schitteren, staat of valt de ervaring niet met de controller. Ook op zichzelf is Astro’s Playroom een uitstekende 3D platformer. De insteek is origineel: je kruipt in de rol van een kleine robot die in de PlayStation 5 duikt. Je start op CPU Plaza, de centrale hub waar de vier hoofdstukken mee verbonden zijn: GPU Jungle, Cooling Springs, SSD Speedway en Memory Meadow.

Elk hoofdstuk is nog eens opgedeeld in vier verschillende stukken en focust zich vaak op een ander deel van de controller. In het ene deel kruip je in een raket om aan de hand van de adaptive triggers rond te vliegen, terwijl je in een ander deel het touchpad moet gebruiken om als bal Monkey Ball-achtige circuits af te leggen. In sommige delen dien je ook de motion controls te gebruiken om bijvoorbeeld je vliegtuig of raket te besturen, en tijdens die sequenties komen de frustraties toch wel geregeld naar boven. De motion controls lieten zich immers niet zo makkelijk versturen, meet veel herkansingen tot gevolg.

Verder heb je ook nog de “Netwerksnelheidstest” waar je bepaalde levels zo snel mogelijk moet voltooien en het PlayStation Labo waar je alle collectibles terugvindt. Zoek je naar alle artefacten, dan puur je zo nog wat extra speeluren uit de game.

Surround voor je vingers

Welk level je ook speelt: je wordt steeds verrast door de manier waarop de DualSense je game-ervaring naar een hoger niveau kan tillen. Zo is er bijvoorbeeld een gegeven moment waarop het begint te regenen en je Astro Bot zijn paraplu bovenhaalt. Vervolgens voel je de regen effectief tikken op de controller via de haptic feedback en de regengeluiden die uit de ingebouwde luidspreker komen maken de ASMR-ervaring al helemaal compleet.

Tijdens het rollen als bal werd ik ook omver geblazen door de realistische speelervaring die wordt neergezet dankzij de haptic feedback. Op het ene moment rol je over een glad oppervlak, maar vervolgens kom je terecht op een bepaald gesteente en voelt de controller effectief totaal anders aan. Wellicht zal geen enkele andere game (en zeker geen third-party game) in die mate gebruikmaken van de controller, maar het bewijst wel hoe een innovatieve controller je als gamer meer kan betrekken bij de fictieve speelwereld. Ik vergeleek het vaak met het voor de eerste keer horen van surround sound, alleen gaat het nu bij wijze om “surround” voor je vingers.

Nostalgische trip

Een echt verhaal zit er dus niet in Astro’s Playroom, maar de game zit wel boordevol easter eggs, en zelfs een extra level dat rechtstreeks uit 1994 lijkt te komen (ik laat de final boss als een verrassing, maar je zal niet teleurgesteld zijn!). Als doorwinterde PlayStation-fan, zal je dus nog wat extra voldoening halen uit de game dan nieuwkomers. Al zal die laatste groep wel uitgebreid genieten van de uitstekende 3D platforming.

Conclusie

Astro’s Playroom biedt een verfrissende nieuwe ervaring voor nieuwkomers en een ’trip down memory lane’ voor fans van het eerste uur. Waar die eerste groep kan genieten van de uitstekende 3D platforming, kunnen die-hard fans op zoek naar alle artefacten en easter eggs die dienen als eerbetoon aan PlayStation en gaming in het algemeen. Tot welke doelgroep je ook behoort: je zal je wel door de frustrerende stukjes moeten worstelen waar je een vliegtuig of raket moet besturen met de motion controls, maar zelfs in die gevallen zorgt de DualSense voor een grote glimlach op je gezicht. Het geeft me wat een bitterzoet gevoel, wetende dat er wellicht geen enkele andere game meer gaat volgen die de indrukwekkende mogelijkheden van de nieuwe controller zo goed benut. En geloof me: wanneer je denkt dat het niet meer beter kan, zie je plots die laatste boss…

Review disclosure